میباشد، ولی اگر زن میدانسته که در عده است و نیز میدانسته که عقد در عده حرام است و مرد نمی دانسته، بچه شرعا ملحق به پدر است و بین او و مادر ارثی نمی باشد. و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به یکدیگر حرام ابدی میشوند.
مساله 2651- جایز است انسان با زنی که در عده خود اوست ازدواج کند، و در صورتی که در عده طلاق رجعی باشدنیاز به عقد مجدد نیست.
مساله 2652- اگر زن بگوید یائسه شده ام پذیرفتن حرف او محل اشکال است، مگر اینکه اطمینان پیدا شود. ولی اگربگوید شوهر ندارم یا بگوید در عده نیستم حرف او قبول میشود.
مساله 2653- زنی را که طلاق داده اند و زنی که متعه بوده و شوهرش مدت او را بخشیده یا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدتی شوهر کند و بعد شک کند که هنگام عقد شوهر دوم از عده شوهر اول خارج شده بوده یا نه، در صورتی که احتمال دهد در حال عقد متوجه بوده به شک خود اعتنا نکند.
پنجم - زن شوهرداری که با او عقد بسته است:
مساله 2654- اگر کسی با زن شوهرداری ازدواج کند - خواه بداند او شوهردار بوده یا نه - باید از او جدا شود، و درصورتی که بداند زن شوهر دار بوده، ازدواج با این زن برای همیشه بر آن مرد حرام میشود. همچنین است اگر نداند زن شوهر دارد ولی پس از عقد با او نزدیکی کرده باشد.
مساله 2655- اگر زن شوهردار زنا دهد بر شوهر خود حرام نمی شود، ولی چنانچه توبه نکند و بر عمل خود باقی باشد بهتر است که شوهرش او را طلاق دهد، و در این صورت اگر با او نزدیکی کرده باشد باید همه مهرش را بدهد، واگر نزدیکی نکرده باید نصف مهر را به او بپردازد.
مساله 2656- اگر بعد از آنکه انسان با زنی ازدواج کرد کسی بگوید آن زن شوهردار بوده و زن منکر شود، چنانچه شرعا ثابت نشود که زن شوهردار بوده باید حرف زن را قبول کرد، ولی اگر آن فرد مورد اطمینان باشد بنابراحتیاطواجب مرد با طلاق از آن زن جدا شود.
ششم - زن شوهرداری که با او زنا کرده است:
مساله 2657- اگر با زنی که شوهر دارد یا در عده طلاق رجعی است زنا کند، بنابراحتیاط
.jpg)
