آیت‌الله منتظری

مسائل رهن

"رهن" آن است که بدهکار مقداری از مال خود را نزد طلبکار بگذارد که اگر بدهی خود را نپرداخت طلبکار طلب خودرا از آن مال وصول کند.

مساله 2314- در رهن صیغه خاصی شرط نیست، و همین اندازه که بدهکار مال خود را به قصد رهن بدهد و طلبکارهم آن را به همین قصد بپذیرد کافی و صحیح است.

مساله 2315- بنابر اقوی در صحت رهن، قبض معتبر است، پس تا زمانی که طلبکار یا نماینده او مال رهن را تحویل نگرفته رهن ثابت نشده است.

مساله 2316- در هر یک از رهن دهنده و رهن گیرنده "بلوغ" و "عقل" و "اختیار" شرط است، همچنین رهن دهنده باید سفیه نباشد، یعنی از کسانی نباشد که مال خود را در راههای بیهوده مصرف می‎کنند، بلکه اگر رهن دهنده به علت ورشکستگی توسط حاکم شرع از تصرف در اموالش منع شده باشد نمی تواند مال خود را رهن بگذارد.

مساله 2317- مال رهن باید "عین" باشد نه منفعت و دین، و نیز باید "معین" باشد نه مبهم.

مساله 2318- انسان مالی را می‎تواند رهن بگذارد که شرعا حق تصرف در آن را داشته باشد، هرچند مالک آن نباشد.و اگر مال شخص دیگری را رهن بگذارد در صورتی صحیح است که صاحب مال به آن رضایت دهد.

مساله 2319- چیزی را که رهن می‎گذارند باید خرید و فروش آن صحیح باشد، پس به عنوان مثال اگر شراب یا آلات قمار را رهن بگذارند صحیح نیست.

مساله 2320- اگر رهن دهنده یا ورثه او رهن گیرنده یا ورثه او را امین ندانند، می‎توانند مال رهن را نزد شخص ثالث ویا کسی که حاکم شرع تعیین می‎کند به امانت بگذارند.

مساله 2321- منافع چیزی که به رهن گذاشته شده در مدت رهن از آن رهن دهنده است، و