صفحه ۳۹۱

مسائل اجاره

"اجاره" آن است که انسان یا وکیل او چیز منفعت داری را که ملک او یا ملک موکل اوست به قصد انتفاع در مدت معینی و در برابر مبلغ مشخصی در اختیار دیگری بگذارد، به گونه ای که عین آن چیز باقی بماند و از آن نفع ببرد، ماننداینکه خانه خود را برای سکونت، مغازه خود را برای کسب، وسیله نقلیه خود را برای انتقال افراد یا حمل بار، مزرعه خود را برای استفاده از کشت آن، شخص خود را برای بهره گیری از تخصص و مهارت خویش و یا کتاب، نوار یا وسیله های صوتی خود را برای بهره گیری از محتوای آن در مدت معین و در برابر مبلغ معین در اختیار دیگری قرار دهد. به اجاره دهنده "موجر" و به اجاره کننده "مستاجر" و به چیزی که اجاره داده شده "متعلق اجاره" و به مبلغی که در برابراجاره پرداخت می‎شود "مال الاجاره" گفته می‎شود.

مساله 2192- لازم نیست صیغه اجاره به عربی خوانده شود، بلکه اگر موجر با عمل خود یا هر واژه ای مقصود خودرا به مستاجر بفهماند و مستاجر قبول کند، عقد اجاره درست است و باید به آن عمل کنند.

مساله 2193- هر یک از موجر و مستاجر باید بالغ و عاقل و دارای اختیار باشند و حق تصرف در دارایی خود را داشته باشند، بنابراین اجاره کردن و اجاره دادن توسط افراد نابالغ یا دیوانه یا سفیه بدون اجازه ولی آنها - بلکه با اجازه آنهابدون درنظرگرفتن مصلحت صغیر یا دیوانه و یا سفیه - و نیز اجاره کردن از کسی که او را به اجاره دادن ملک خودمجبور کرده اند یا کسی که حق تصرف در اموال خود را ندارد، باطل و تصرف در آن حرام است.

مساله 2194- اگر ولی یا سرپرست شخص نابالغ به مصلحت او مالش را اجاره دهد یا خود او را اجیر دیگری قراردهد اشکال ندارد، و اگر مدتی از زمان بالغ شدن او را جزو مدت اجاره قرار دهد و به گونه ای باشد که اگر مقداری از آن زمان را جزو مدت

ناوبری کتاب