صفحه ۳۸۰

مساله 2134- هیچ یک از شرکا نمی تواند تقسیمی را که در مال مشترک صورت گرفته به هم بزند، ولی اگر ادعا کند که در انجام تقسیم اشتباهی رخ داده و بتواند اشتباه را ثابت کند، تقسیم به هم می‎خورد و باید دوباره صورت پذیرد.

مساله 2135- در صورتی می‎توان مال مشترک را تقسیم کرد که اجزای آن از نظر عرف مردم کاملا شبیه هم باشد، نظیریک دسته اسکناس، حبوبات، پارچه و زمین. و اگر اجزای آن مثل هم نباشد - نظیر حیوانات، مغازه، خانه و چیزهای ساخته شده - عین آن قابل تقسیم نیست و هنگام تقسیم باید قیمت آن را معین کنند و سپس سهم هریک از شریکها به لحاظ قیمت آن تعیین شود، ولی اگر همه شرکا به گونه ای به تقسیم عین آن راضی باشند تقسیم آن اشکال ندارد.

مساله 2136- اگر عین مال مشترک قابل تقسیم نباشد و بعضی از شرکا خواهان تقسیم قیمت آن باشند و بعضی ازقبول آن خود داری کنند، حاکم شرع می‎تواند آنها را به فروش مال و تقسیم قیمت آن مجبور نماید.

مساله 2137- اگر عین مال مشترک قابل تقسیم باشد ولی یک قسمت آن گرانتر از قسمت دیگر باشد - مانند دو طبقه از یک منزل که میان دو نفر به شرکت است - پس از تقسیم باید شریکی که قسمت گرانتر را برداشته نصف مقدار تفاوت را به شریک دیگر برگرداند.

مساله 2138- اگر بعد از تقسیم مال مشترک معلوم شود قسمت مشخصی از آن متعلق به دیگری بوده است، چنانچه آن قسمت فقط در سهم بعضی از شرکا باشد، یا در سهم همه باشد ولی مقدار آن تفاوت دارد، تقسیم انجام شده باطل است، و اگر آن قسمت مشخص در سهم همه شرکا باشد و مقدار آن تفاوت نکند، تقسیم انجام شده صحیح است.

مساله 2139- اگر وارثان پس از تقسیم مال میت بفهمند میت بدهکاری داشته است، در صورتی که خود آنها یاشخص دیگری بدهی او را به عهده نگیرد تقسیم مال میت باطل است، و باید ابتدا بدهی میت را از مال او بپردازند وسپس اموال او را تقسیم نمایند.

مساله 2140- اگر قسمتی از سرمایه شرکت به صورت دین باشد و بخواهند شرکت را منحل کنند تقسیم دین صحیح نیست، و اگر فرضا تقسیم کردند، آنچه از آنها نقد شود متعلق به همه شرکا می‎باشد و آنچه تلف شود از همه تلف شده است.

مساله 2141- تقسیم طلبهای میت توسط وارثان قبل از دریافت آنها از بدهکاران صحیح نیست، بلکه طلبهای میت قبل از دریافت همچنان بین ورثه به طور مشاع خواهد بود.

ناوبری کتاب