صفحه ۳۳

کرده اجتناب شود، و با بدن و لباس آلوده به آن نماز هم نخواند.

مساله 95- اگر جنب از حرام به جای غسل تیمم نماید و پس از آن عرق کند، بنابراحتیاط واجب باید از عرق خودپرهیز نماید و با آن نماز هم نخواند.

12 - عرق حیوان نجاستخوار:

مساله 96- بنابراحتیاط واجب باید از عرق شتر نجاستخوار، بلکه هر حیوان دیگری که به خوردن مدفوع انسان عادت کرده - به طوری که عمده خوراک آن مدفوع انسان باشد - پرهیز شود.

مساله 97- گوشت و تخم حیوان نجاستخوار نجس نیست، ولی خوردن آن حرام می‎باشد.

راه ثابت شدن نجاست:

مساله 98- نجاست هر چیز از سه راه ثابت می‎شود:

الف - خود انسان یقین کند که چیزی نجس شده، پس اگر گمان به نجس شدن چیزی پیدا شود پرهیز از آن لازم نیست.

ب - کسی که چیزی در اختیار اوست و متهم به دروغگویی نیست بگوید آن چیز نجس شده است.

ج - دو مرد عادل بگویند چیزی نجس شده است، و اگر یک مرد عادل هم بگوید چیزی نجس است بنابراحتیاطواجب باید از آن چیز اجتناب کرد.

مساله 99- نوجوان نابالغی که فرا رسیدن تکلیف او نزدیک است اگر بگوید چیزی که در اختیار اوست نجس می‎باشد، بنابراحتیاط واجب باید از آن پرهیز نمود، و اگر بگوید چیزی را آب کشیده، در صورت وثوق و اطمینان حرف او پذیرفته است.

مساله 100- اگر به واسطه ندانستن مساله نجس یا پاک بودن چیزی را نداند باید مساله را بپرسد، ولی اگر با اینکه مساله را می‎داند شک کند چیزی پاک است یا نه و سابقه آن را هم نداند - مثلا شک کند آن چیز خون است یا نه، یاشک کند که خون پشه است یا خون انسان، یا شک کند چیزی با عین نجاست تماس پیدا کرده یا نه - آن چیز پاک می‎باشد.

مساله 101- چیز نجسی که انسان شک دارد پاک شده یا نه نجس است، و اگر در چیز پاکی شک پیدا شود که نجس شده یا نه پاک می‎باشد، و اگر هم بتواند نجس یا پاک بودن آن را بفهمد، لازم نیست جستجو کند.

ناوبری کتاب