صفحه ۳۱۹

زراعت کند و با این حال اینها را بخرد، نباید پولی را که پرداخت کرده حساب نماید، بلکه اگر بدون این وسایل نمی تواند زراعت کند و آنها رابخرد و به واسطه زراعت بکلی از بین برود یا قیمت آن کم شود، بنابراحتیاط قیمت آنها را نیز کم نکند.

مساله 1809- بنابراحتیاط هزینه وزن کردن گندم، جو، خرما و کشمش برای جدا نمودن مقدار زکات به عهده مالک است و از محصول کسر نمی شود.

پرداخت زکات

مساله 1810- وقت پرداخت زکات در "گندم و جو" موقع خرمن کردن و جدا نمودن کاه آنها، و در "خرما و کشمش"موقعی است که خشک شده باشند. و وقت پرداخت زکات "شتر، گاو و گوسفند" و "طلا و نقره" آغاز ماه دوازدهم است، هرچند احتیاط آن است که پرداخت زکات را تا پایان ماه دوازدهم تاخیر اندازند، یا به قصد قرض به مستحق زکات پرداخت نمایند و بعد حساب کنند، و در هر صورت ابتدای سال بعد را باید پس از پایان ماه دوازدهم حساب نمایند. و اگر منتظر فقیر معینی باشند یا بخواهند به فقیری بدهند که از جهتی برتری دارد، بنابراحتیاط زکات را از مال خود جدا کنند.

مساله 1811- پس از جدا کردن زکات لازم نیست فورا آن را به مستحق بدهد، ولی اگر دسترسی به فقیر دارد احتیاطواجب آن است که تاخیر نیندازد، مگر اینکه انتظار شخص معین یا مصرف معینی را داشته باشد.

مساله 1812- بعد از اینکه زکات را از مال خود جدا نمود، تبدیل آن به چیز دیگر یا به قیمت جایز نیست.

مساله 1813- اگر با امکان پرداخت زکات به مستحق، آن را زمان قابل توجهی تاخیر اندازد و تلف شود - چه در حفظآن کوتاهی کرده باشد یا نه - باید عوض آن را بپردازد. ولی اگر زمان کمی - مثلا چند ساعت - تاخیر انداخته باشد وبدون کوتاهی او از بین برود، چنانچه دسترسی به مستحق نداشته باشد ضامن نیست، و اگر دسترسی داشته بنابراحتیاط واجب عوض آن را بپردازد. و اگر در این زمان کم به واسطه کوتاهی در حفظ آن از بین برود - چه دسترسی به مستحق داشته است یا نه - ضامن است.

مساله 1814- اگر حاکم شرع جامع الشرایط حکم به گرفتن زکات نماید، بر بدهکاران زکات واجب است زکات را به او بپردازند، هرچند مقلد او نباشند. و با رسیدن زکات به دست او بر عهده بدهکاران چیزی نخواهد بود.

مساله 1815- کسی که از طرف حاکم شرع مامور جمع آوری زکات است، موقع خرمن که

ناوبری کتاب