صفحه ۲۶۷

مساله 1526- اگر به واسطه ندانستن مساله یکی از کارهایی که روزه را باطل می‎کند انجام دهد، چنانچه در دانستن مساله کوتاهی کرده باشد روزه او باطل است، ولی اگر کوتاهی نکرده یا حکم مساله را اشتباه فهمیده باشد باطل بودن روزه او محل اشکال است، هرچند احتیاط آن است که دوباره آن را بجا آورد.

مساله 1527- اگر روزه دار از روی اشتباه و فراموشی یکی از کارهایی که روزه را باطل می‎کند انجام دهد و به خیال اینکه روزه اش باطل شده از روی عمد دوباره یکی از آنها را انجام دهد، بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل می‎شود.

مساله 1528- اگر چیزی به زور در گلوی روزه دار بریزند یا سر او را به زور در آب فرو برند روزه او باطل نمی شود، ولی اگر مجبورش کنند که روزه خود را باطل کند - مثلا به او بگویند اگر غذا نخوری ضرر مالی یا جانی به تو می‎زنیم وخودش برای جلوگیری از ضرر چیزی بخورد - روزه او باطل می‎شود، و چنانچه در ماه رمضان باشد بقیه روز را امساک نماید و قضای آن را بجا آورد.

مساله 1529- روزه دار نباید جایی برود که می‎داند یا اطمینان دارد چیزی در گلویش می ریزند یا مجبورش می‎کنند که خودش روزه خود را باطل کند، بلکه اگر فقط قصد رفتن به آنجا را نماید و نرود بنابراحتیاط روزه اش باطل می‎شود، پس آن روزه را تمام کند و قضای آن را نیز بجا آورد.

کفاره روزه

مساله 1530- اگر کسی عمدا و بدون داشتن عذر روزه ماه رمضان را افطار کند علاوه بر قضای آن کفاره نیز بدهکاراست، و کفاره روزه رمضان سه چیز است که انسان مخیر است یکی از آنها را انجام دهد:

الف - گرفتن شصت روزه، به طوری که سی و یک روز آن پی در پی باشد، و اگر بقیه آن پی در پی نباشد اشکال ندارد.

ب - دادن شصت مد طعام به شصت فقیر یا سیر نمودن آنها

ج - آزاد کردن یک بنده در راه خدا (که در شرایط فعلی موضوع آن منتفی است).

مساله 1531- کسی که می‎خواهد دو ماه کفاره روزه رمضان را بگیرد باید طوری شروع کند که پیش از گرفتن سی و یک روز، به روزی که روزه در آن حرام است - مانند عید قربان - برخورد نکند، همچنین نباید به روزی برخورد کند که روزه آن واجب معین باشد. ولی اگر عذرهایی مانند حیض یا نفاس و یا سفری که در رفتن آن مجبور و از اختیار او بیرون است فاصله شود اشکال ندارد

ناوبری کتاب