آیت‌الله منتظری

9 - اماله کردن با چیزهای روان:

مساله 1518- اماله کردن با چیز روان گرچه از روی ناچاری و برای درمان باشد روزه را باطل می‎کند، ولی استعمال شیافهایی که برای درمان موضعی به کار می‎رود اشکال ندارد، و بنابراحتیاط واجب باید از استعمال شیافهایی نظیرشیاف تریاک و شیافهایی که اثر غذایی یا دارویی دارد خود داری شود.

10 - قی کردن:

مساله 1519- اگر روزه دار عمدا قی کند - گرچه از روی بیماری و ناچاری باشد - روزه اش باطل می‎شود، ولی اگر ازروی اشتباه و یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.

مساله 1520- اگر روزه دار بتواند از قی کردن خود داری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد باید در روزه واجب معین خود داری نماید.

مساله 1521- اگر روزه دار بداند خوراکی را که قصد دارد در شب بخورد موجب می‎شود در روز ناخواسته قی کند، چنانچه بخورد و قی کند بنابراحتیاط واجب باید آن روزه را قضا نماید، بلکه در این فرض هرچند قی نکند بنابراحتیاطقضای آن روزه را بگیرد.

مساله 1522- اگر روزه دار بداند با آروغ زدن چیزی از گلو خارج می‎شود - به طوری که می‎گویند قی کرده است - نبایدعمدا آروغ بزند، ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.

مساله 1523- اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید باید آن را بیرون بریزد، ولی اگر بی اختیار فرورود روزه اش صحیح است.

مساله 1524- اگر از روی اشتباه چیزی را فرو برد و پیش از رسیدن به معده یادش بیاید که روزه است، چنانچه به معده نرسیده باشد و بیرون آوردن آن ممکن باشد باید آن را بیرون آورد و روزه او صحیح است.

احکام مبطلات روزه:

مساله 1525- اگر روزه دار از روی عمد و اختیار یکی از کارهایی که روزه را باطل می‎کند انجام دهد روزه اش باطل می‎شود، و چنانچه از روی عمد نباشد روزه اش صحیح است. ولی جنب اگر بخوابد و به تفصیلی که در مساله «1506»گفته شد تا اذان صبح غسل نکند روزه او باطل است.