آیت‌الله منتظری

4 - استمناء:

مساله 1465- "استمناء" آن است که انسان کاری کند که منی از او بیرون آید و این کار حرام بوده و روزه را باطل می‎کند، ولی اگر بدون آنکه کاری انجام دهد یا فکری کند بی اختیار منی از او خارج شود روزه اش باطل نمی شود.

مساله 1466- اگر به قصد بیرون آمدن منی کاری انجام دهد - اگرچه منی از او بیرون نیاید - صحت روزه او محل اشکال است، پس آن روزه را تمام کند و قضای آن را نیز بجا آورد.

مساله 1467- اگر کاری کند که بی اختیار منی از او بیرون آید مساله چند صورت پیدا می‎کند، زیرا یا قصد بیرون آمدن منی دارد یا عادت به خروج منی دارد، یا هم عادت و هم قصد دارد و یا نه عادت و نه قصد دارد، و در صورت اخیر یااطمینان دارد که منی خارج نمی شود یا اطمینان ندارد، و در هر صورت کار او یا از قبیل نگاه و صحبت کردن است یا ازقبیل بوسه و لمس می‎باشد. و بنابراحتیاط واجب در همه اقسام روزه اش باطل می‎شود، هرچند در بعضی از صورتهاباطل نشدن خالی از وجه نیست.

مساله 1468- هرگاه روزه دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم بیرون آمدن منی در خواب را (محتلم شدن) می‎نامند. می‎شود بنابراحتیاط واجب نخوابد، مگر اینکه به زحمت و مشقت بیفتد که در این صورت می‎تواند در روز بخوابد، ولی باید آن روزه را تمام کند و بنابراحتیاط قضای آن را هم بجا آورد. و چنانچه نداند در صورت خوابیدن محتلم می‎شود یا نه، می‎تواند بخوابد، و اگر محتلم شد روزه اوصحیح است.

مساله 1469- اگر روزه دار در حال بیرون آمدن منی از خواب بیدار شود، واجب نیست از بیرون آمدن آن جلوگیری کند.

مساله 1470- روزه داری که محتلم شده می‎تواند ادرار و استبراء نماید، و اگر بداند یا احتمال دهد منی در مجرا مانده و در صورتی که پیش از غسل ادرار و استبراء نکند بعد از غسل منی از او بیرون می‎آید و دوباره جنب می‎شود، بنابراحتیاط واجب باید پیش از غسل ادرار و استبراء کند، ولی اگر غسل کرده باشد و بداند به واسطه ادرار و استبراءباقیمانده منی بیرون می‎آید و دوباره جنب می‎شود نمی تواند استبراء کند.

5 - دروغ بستن به خدا یا پیامبر و یا امامان:

مساله 1471- اگر روزه دار با گفتن، نوشتن، اشاره و مانند آن به خدا یا پیامبر (ص) و یا امامان