صفحه ۲۲۸

مساله 1267- حاضر نشدن به نماز جماعت از روی بی اعتنایی جایز نیست، و سزاوار نیست که انسان بدون داشتن عذر نماز جماعت را ترک نماید.

شرایط برپایی جماعت:

مساله 1268- نمازهای مستحبی را نمی توان به جماعت خواند، مگر نماز "استسقاء" که برای آمدن باران می‎خوانند.همچنین نماز "عید فطر و قربان" را در زمان غیبت - بر فرض که واجب نباشند - می‎توان با جماعت بجا آورد.

مساله 1269- هنگامی که امام جماعت یکی از نمازهای یومیه خود را می‎خواند - تمام باشد یا شکسته - هریک ازنمازهای یومیه را - تمام باشد یا شکسته - می‎توان به او اقتدا کرد، ولی اگر امام جماعت آن نماز را احتیاطا دوباره می‎خواند، فقط در صورتی که احتیاط ماموم با امام یکی باشد می‎تواند به او اقتدا نماید، مثلا چنانچه امام و ماموم در نمازچهار رکعتی شک بین سه و چهار نمایند و قبل از خواندن نماز احتیاط حرف بزنند پس از خواندن یک رکعت نمازاحتیاط بنابراحتیاط باید دوباره نمازشان را اعاده نمایند، و این چهار رکعت را می‎توانند به جماعت بخوانند.

مساله 1270- اگر امام جماعت مشغول قضای قطعی یکی از نمازهای یومیه خود باشد، ماموم ولی اگر امام نمازش را احتیاطا قضا می‎کند یا قضای نماز فرد دیگری را می‎تواند به او اقتدا نماید، می‎خواند - گرچه برای آن اجرت نگرفته باشد - اقتدای به او اشکال دارد.

مساله 1271- اگر انسان نداند نمازی را که امام می‎خواند یکی از نمازهای یومیه است یا نماز مستحب، نمی تواند به او اقتدا نماید.

مساله 1272- امام یا ماموم اگر بخواهد نمازی را که به جماعت خوانده دوباره با جماعت بجا آورد خالی از اشکال نیست و احوط ترک است.

شرایط نماز جماعت:

شرط اول - بین امام و ماموم حائل نباشد.

مساله 1273- در نماز جماعت باید بین ماموم و امام جماعت پرده یا چیز دیگری که مانع صدق ارتباط و یک جماعت بودن است فاصله نشود، همچنین نباید میان ماموم و ماموم دیگری که به واسطه او به امام متصل شده است چنین چیزی فاصله شود. ولی اگر امام جماعت مرد و ماموم زن باشد و بین آن زن و امام یا بین آن زن و ماموم مرددیگری که زن به واسطه او به امام متصل شده است پرده یا مانند آن باشد اشکال ندارد، ولی باید به شکلی باشد که همه آنان یک اجتماع شمرده شوند.

ناوبری کتاب