مساله 1218- اگر بخواهد قضای یک نماز یومیه و یک نماز غیر یومیه را بخواند لازم نیست آنها را به ترتیب بجاآورد.
مساله 1219- اگر کسی نداند نمازهایی که از او قضا شده کدام یک جلوتر بوده بنابراحتیاط مستحب به گونه ای بخواند که ترتیب حاصل شود، و اگر میداند کدام یک جلوتر قضا شده، پس آنچه در ادای آنها ترتیب شرط بوده - مثل نماز ظهر و عصر یک روز - باید به ترتیب خوانده شود، و در غیر این صورت نیز بنابراحتیاط واجب به ترتیب قضانماید.
مساله 1220- کسی که چند نماز - مثلا چند نماز صبح یا چند نماز ظهر یا هر دو - از او قضا شده و شماره آنها رانمی داند، بنابراحتیاط باید به اندازه ای بخواند که گمان پیدا کند قضای همه نمازها را خوانده است و چیزی بر عهده اونمی باشد، ولی اگر مقدار نمازها را میدانسته و فراموش کرده بنابراحتیاط به قدری بخواند که یقین کند چیزی به عهده او نمانده است.
مساله 1221- کسی که یک نماز چهار رکعتی از او قضا شده و نمی داند ظهر بوده یا عصر و یا عشا، اگر تنها یک نمازچهار رکعتی به نیت نمازی که نخوانده است بجا آورد کافی است، و در بلند یا آهسته خواندن حمد و سوره هم اختیاربا خود اوست. همچنین کسی که میداند یکی از نمازهای واجب یومیه را نخوانده و نمی داند کدام است، کافی است یک نماز صبح و یک نماز مغرب و یک نماز چهار رکعتی به قصد نمازی که نخوانده (قصد مافی الذمه) بجا آورد.
مساله 1222- کسی که نماز قضا از همین روز یا روزهای پیش دارد، پس اگر یک نماز باشد و وقت وسعت داردبنابراحتیاط اول آن نماز قضا را بجا آورد، و اگر بیشتر از یک نماز باشد لازم نیست نمازهای قضا را اول بخواند، هرچندبهتر است.
مساله 1223- نمازگزار میتواند نیت خود را از نماز قضای لاحق - مثل نماز عصر - به نماز قضای سابق - مثل نماز ظهر - برگرداند، ولی عدول از نماز قضای سابق به لاحق - مثلا از نماز قضای ظهر به عصر - محل اشکال است.
مساله 1224- کسی که نماز قضا به عهده اوست و نمی تواند نمازهای خود را به طور کامل و با رعایت همه شرایط آن بخواند، باید انجام نماز قضا را تا برطرف شدن عذر خود تاخیر اندازد. ولی کسی که میداند عذرش تا آخر عمربرطرف نمی شود و میترسد ناگهان مرگ او برسد، میتواند در حال عذر نماز قضاهای خود را بجا آورد، و اگر بعداعذر او برطرف شد بنابراحتیاط آنها را اعاده نماید.
.jpg)
