مساله 1209- کسی که یقین داشته برای نماز وقت دارد و نیت ادا نموده و بعد فهمیده وقت نداشته، چنانچه یک رکعت از نماز او در وقت واقع شده باشد نمازش صحیح است و قضا ندارد، ولی اگر همه نماز در خارج وقت واقع شده بنابراحتیاط قضای آن را بجا آورد.
مساله 1210- نمازهای یومیه ای را که زن در حال حیض یا نفاس نخوانده قضا ندارد، همچنین نمازهای واجبی که ازانسان در حال کفر یا جنون یا بیهوشی که به اختیار خود او نبوده ترک شده - در صورتی که کفر یا جنون یا بیهوشی درهمه وقت نماز بوده است - قضا ندارد، ولی اگر در وقت نماز، مسلمان یا عاقل شود یا به هوش آید و یا پاک گردد بایدنماز خود را بجا آورد، هرچند تنها به مقدار یک رکعت از وقت باقی مانده باشد.
مساله 1211- اگر اول وقت به مقدار خواندن نماز به حسب تکلیف فعلی خود وقت داشته باشد و نماز را بجا نیاورد وسپس یکی از عذرهایی که گفته شد برای او پیش آید، باید قضای آن نماز را بجا آورد.
مساله 1212- اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازی را که خوانده باطل بوده باید قضای آن را بجا آورد، هرچند باطل بودن نماز به واسطه ندانستن مساله باشد، در صورتی که در دانستن مساله کوتاهی کرده باشد.
مساله 1213- کسی که وظیفه اش خواندن نماز جمعه بوده، اگر به هر دلیل آن را بجا نیاورد تا وقت آن بگذرد باید نمازظهر را بخواند، و اگر نماز ظهر را هم نخواند باید قضای ظهر را بجا آورد.
مساله 1214- اگر انسان احتمال دهد که نماز قضایی دارد یا نمازهایی را که خوانده صحیح نبوده، مستحب است احتیاطا قضای آنها را بجا آورد.
مساله 1215- کسی که نماز قضا دارد باید در خواندن آن کوتاهی نکند، ولی در صورتی که اطمینان داشته باشد درآینده بتواند آن را انجام دهد لازم نیست فورا آن را بجا آورد.
مساله 1216- کسی که نماز قضا دارد میتواند نماز مستحبی یا نماز قضای دیگران را بخواند.
مساله 1217- در هریک از نمازهای یومیه که ترتیب در آن شرط بوده در قضای آن هم ترتیب شرط است، مثلا اگر نمازظهر و عصر او قضا شده باید اول قضای ظهر و سپس قضای عصر را بخواند، و اگر در یک روز نماز عصر و در روز بعدنماز ظهر او قضا شده، بنابراحتیاط اول نماز عصر و سپس نماز ظهر روز بعد را قضا کند. ولی در قضای نمازهای واجب دیگر - مثل نماز آیات - ترتیب شرط نیست.
.jpg)
