مساله 1133- کسی که سفر او معصیت است اگر در بین راه از قصد معصیت برگردد، چنانچه باقیمانده راه هشت فرسخ باشد یا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و قبل از ده روز برگردد باید نماز را شکسته بخواند.
مساله 1134- کسی که برای معصیت سفر نکرده، اگر در بین راه قصد کند که بقیه راه را برای معصیت برود باید نماز راتمام بخواند، ولی نمازهایی را که شکسته خوانده در صورتی که مقدار مسافت طی شده هشت فرسخ بوده صحیح است، و اگر هشت فرسخ نبوده بنابراحتیاط واجب اعاده نماید.
شرط ششم - آنکه از صحرانشینانی نباشد که در بیابان گردش میکنند و هرجا آب و خوراک پیدا کنند میمانند و پس ازچندی به جای دیگر میروند، پس این گونه صحرانشینان در این مسافرتها باید نماز را تمام بخوانند و روزه ها را هم بگیرند.
مساله 1135- اگر یکی از صحرانشینان صرفا برای پیدا کردن منزل و چراگاه حیواناتشان سفر کند و سفر او هشت فرسخ باشد، احتیاط واجب آن است که نمازش را هم شکسته و هم تمام بخواند.
مساله 1136- اگر صحرانشین صرفا برای زیارت، حج، تجارت یا مانند آن سفر کند باید نماز را شکسته بخواند.
شرط هفتم - آنکه شغل او مسافرت نباشد، بنابراین راننده، کشتیبان، شتردار، چوبدار و مانند آنها در غیر سفر اول بایدنماز را تمام بخوانند، ولی در سفر اول - اگرچه طول بکشد - نمازشان شکسته است، مگر اینکه سفر بسیار طولانی باشد و به حدی برسد که عرفا بگویند سفر شغل آنان شده یا پس از رسیدن به مقصد بدون بازگشت به وطن به جاهای دیگر مسافرت نمایند، که در این صورت نمازشان تمام است.
مساله 1137- کسی که شغلش مسافرت است چنانچه برای کاری دیگر مانند: زیارت یا حج سفر کند باید نماز راشکسته بخواند، ولی به عنوان مثال اگر راننده ای اتومبیل خود را برای زیارت کرایه دهد و خودش هم همراه باشد بایدنماز را تمام بخواند.
مساله 1138- حمله دار (مدیر کاروان حج) چنانچه شغلش مسافرت باشد باید نماز خود را هنگام حمله داری تمام بخواند، ولی اگر شغلش مسافرت نیست نمازش شکسته است، مگر اینکه حمله داری او در تمام سال یا بیشتر آن طول بکشد که در این صورت نمازش تمام است.
مساله 1139- بازرگانان و پیشه وران سیار، فرماندهان نیروهای نظامی و انتظامی یا معلمانی که محل کارشان ثابت نیست، ماموران گشت مانند سیمبانان و راهبانان، مهمانداران هواپیما و
.jpg)
