صفحه ۱۹۰

رکعت آخر از نمازهای چهار رکعتی باشد خوب است بنابراحتیاط مستحب نماز را تمام کند و و حکم شک و سهو و گمان در نمازهای واجب یومیه ونمازهای واجب دیگر فرقی دوباره بخواند. ندارد، مثلا اگر در نماز آیات شک کند که یک رکعت خوانده یا دو رکعت، چون شک او درنماز دو رکعتی است نمازش باطل می‎شود.

مساله 1024- اگر در ابتدا گمانش به یک طرف بیشتر باشد ولی بعد دو طرف در نظر او مساوی شود، باید به دستورشک عمل نماید، و اگر در ابتدا دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وظیفه اوست بنا بگذارد بعد گمانش به طرف دیگر برود، باید همان طرف گمان را بگیرد و نماز را تمام کند.

مساله 1025- کسی که شک دارد گمانش به یک طرف بیشتر است یا هر دو طرف در نظر او مساوی است، چنانچه حالت گذشته اش را می‎داند بر طبق آن عمل کند، و چنانچه نمی داند حکم شک بر آن جاری می‎شود.

مساله 1026- اگر شک او از بین برود و شک دیگری برایش پیش آید، باید به دستور شک دوم عمل نماید.

مساله 1027- شکیات نماز 23 قسم است: هشت قسم آن شکهایی است که نماز را باطل می‎کند و به شش قسم آن نباید اعتنا کرد و نه قسم دیگر آن صحیح است و نمازگزار نماز را به ترتیبی که گفته می‎شود تمام می‎نماید.

قسم اول - شکهایی که نماز را باطل می‎کنند:

مساله 1028- شکهایی که نماز را باطل می‎کنند از این قرارند:

1 - شک در شماره رکعتهای نماز واجب دو رکعتی مانند: نماز صبح، نماز جمعه و نماز مسافر، ولی شک در شماره رکعتهای نماز مستحب دو رکعتی نماز را باطل نمی کند.

2 - شک در شماره رکعتهای نماز سه رکعتی (نماز مغرب)

3 - آنکه در نماز چهار رکعتی شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر.

4 - آنکه در نماز چهار رکعتی پیش از تمام شدن سجده دوم شک کند که دو رکعت خوانده یا بیشتر.

5 - شک بین دو رکعت و پنج رکعت، یا دو و بیشتر از پنج

6 - شک بین سه رکعت و شش رکعت، یا سه و بیشتر از شش

7 - شک در رکعتهای نماز به گونه ای که نداند چند رکعت خوانده است.

ناوبری کتاب