مساله 924- اگر عمدا یک سجده کم یا زیاد کند نماز باطل میشود، ولی اگر از روی فراموشی یک سجده کم کند یکی از دو صورت را دارد:
الف - اگر پیش از رسیدن به رکوع رکعت بعد یادش بیاید، باید برگردد و آن را بجا آورد و سپس آنچه را خوانده دوباره بخواند، و بنابراحتیاط برای هر یک از ایستادن و ذکر بیجا دو سجده سهو بجا آورد.
ب - اگر پس از رسیدن به رکوع رکعت بعد یادش بیاید، باید بعد از نماز قضای آن سجده را بجا آورد و بنابراحتیاطواجب دو سجده سهو نیز انجام دهد.
مساله 925- اگر پیشانی را عمدا یا اشتباها به زمین نگذارد سجده نکرده است، اگرچه جاهای دیگر به زمین برسد.ولی اگر پیشانی را به زمین بگذارد و اشتباها جاهای دیگر را به زمین نرساند یا اینکه ذکر نگوید سجده صحیح است.
مساله 926- جای پیشانی نمازگزار نباید از جای زانوها و بنابراحتیاط واجب از جای سر انگشتهای پا بیش از حدودچهار انگشت بسته پست تر یا بلند تر باشد، همچنین در زمین سراشیب که سراشیبی آن درست معلوم نیست احتیاطواجب آن است که جای پیشانی نمازگزار از جای انگشتان پا و سر زانوهای او از این مقدار پست تر یا بلندتر نباشد.
مساله 927- باید بین پیشانی و آنچه بر آن سجده میکند چیزی مانع نباشد. پس اگر مهر به قدری چرک باشد که پیشانی به خود مهر نرسد سجده باطل است، ولی اگر رنگ مهر تغییر کرده باشد اشکال ندارد.
مساله 928- مهر یا چیزی که بر آن سجده میکند باید پاک باشد، ولی اگر مثلا مهر را روی فرش نجس بگذارد یا یک طرف مهر نجس و خشک باشد و پیشانی را به طرف پاک آن بگذارد اشکال ندارد.
مساله 929- در سجده باید کف دستها را بر زمین بگذارد، ولی در حال ناچاری پشت دستها هم مانعی ندارد، و اگرپشت دست ممکن نباشد باید مچ دست را بگذارد، و چنانچه آن را هم نتواند باید تا آرنج هرجا را که میتواند بر زمین بگذارد، و اگر آن هم ممکن نیست گذاشتن بازو کافی است.
مساله 930- در سجده بنابراحتیاط باید سر دو انگشت بزرگ پا را بر زمین بگذارد، و اگر روی دو انگشت بزرگ یا زیرآنها و یا انگشتهای دیگر پا و یا روی پا را بر زمین بگذارد، یا به واسطه بلند بودن ناخن سر شست به زمین نرسد، نمازباطل است، و کسی که به واسطه ندانستن مساله نمازهای خود را این طور خوانده، چنانچه در یاد گرفتن کوتاهی کرده بنابراحتیاط واجب دوباره بخواند.