صفحه ۱۶۹

ولی باید پیش از آنکه ازحالت رکوع خارج شود ذکر واجب را بگوید.

مساله 917- پس از تمام شدن ذکر رکوع باید راست بایستد و پس از آرام گرفتن بدن به سجده رود، و اگر عمدا پیش ازایستادن یا پیش از آرام گرفتن بدن به سجده رود نمازش باطل می‎شود.

مساله 918- اگر نمازگزار رکوع را فراموش کند، پس اگر پیش از آنکه به سجده برسد یادش بیاید، باید بایستد و بعد به رکوع رود، و اگر به حالت خمیدگی به رکوع برگردد نمازش باطل است. و اگر بعد از آنکه پیشانی به زمین رسید یا بعد ازسجده اول و پیش از شروع سجده دوم یادش بیاید، بنابراحتیاط واجب باید بایستد و رکوع را بجا آورد و نماز را تمام کند و دو سجده سهو برای سجده زیادی بجا آورد و دوباره هم نماز را بخواند.

مساله 919- مستحب بلکه احوط است پیش از رفتن به رکوع در حالی که راست ایستاده تکبیر بگوید و حتی الامکان ترک نشود، و برای تکبیر دستها را بلند کند و در رکوع پشت را صاف نگه دارد و گردن را بکشد و مساوی پشت نگه دارد و بین دو قدم را نگاه کند، و پیش از گفتن ذکر یا بعد از آن صلوات بفرستد، و بعد از آنکه از رکوع برخاست وراست ایستاد در حال آرامی بدن بگوید: "سمع الله لمن حمده".

مساله 920- مستحب است در رکوع مرد زانوها را به عقب دهد، و زن دستها را از زانو بالاتر بگذارد و زانوها را به عقب ندهد.

6 - سجود:

مساله 921- نمازگزار باید در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب پس از رکوع دو سجده کند. و "سجده" آن است که پیشانی، کف دو دست، سر دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پا را روی زمین قرار دهد.

مساله 922- لازم نیست تمام پیشانی روی زمین قرار گیرد، بلکه به اندازه ای که عرفا سجده گفته شود کفایت می‎کند.و بنابراحتیاط جای سجده از مقدار یک بند انگشت کمتر نباشد و بهتر است به مقدار یک درهم باشد، و اگر همین مقدار متفرق بوده ولی نظیر دانه های تسبیح به هم اتصال داشته باشد اشکال ندارد.

مساله 923- در یک رکعت دو سجده با هم یک رکن به حساب می‎آید، پس اگر نمازگزار در یک رکعت نماز واجب ازروی عمد یا فراموشی دو سجده را ترک کند یا دو سجده دیگر اضافه نماید، نمازش باطل است.

ناوبری کتاب