ولی باید پیش از آنکه ازحالت رکوع خارج شود ذکر واجب را بگوید.
مساله 917- پس از تمام شدن ذکر رکوع باید راست بایستد و پس از آرام گرفتن بدن به سجده رود، و اگر عمدا پیش ازایستادن یا پیش از آرام گرفتن بدن به سجده رود نمازش باطل میشود.
مساله 918- اگر نمازگزار رکوع را فراموش کند، پس اگر پیش از آنکه به سجده برسد یادش بیاید، باید بایستد و بعد به رکوع رود، و اگر به حالت خمیدگی به رکوع برگردد نمازش باطل است. و اگر بعد از آنکه پیشانی به زمین رسید یا بعد ازسجده اول و پیش از شروع سجده دوم یادش بیاید، بنابراحتیاط واجب باید بایستد و رکوع را بجا آورد و نماز را تمام کند و دو سجده سهو برای سجده زیادی بجا آورد و دوباره هم نماز را بخواند.
مساله 919- مستحب بلکه احوط است پیش از رفتن به رکوع در حالی که راست ایستاده تکبیر بگوید و حتی الامکان ترک نشود، و برای تکبیر دستها را بلند کند و در رکوع پشت را صاف نگه دارد و گردن را بکشد و مساوی پشت نگه دارد و بین دو قدم را نگاه کند، و پیش از گفتن ذکر یا بعد از آن صلوات بفرستد، و بعد از آنکه از رکوع برخاست وراست ایستاد در حال آرامی بدن بگوید: "سمع الله لمن حمده".
مساله 920- مستحب است در رکوع مرد زانوها را به عقب دهد، و زن دستها را از زانو بالاتر بگذارد و زانوها را به عقب ندهد.
6 - سجود:
مساله 921- نمازگزار باید در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب پس از رکوع دو سجده کند. و "سجده" آن است که پیشانی، کف دو دست، سر دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پا را روی زمین قرار دهد.
مساله 922- لازم نیست تمام پیشانی روی زمین قرار گیرد، بلکه به اندازه ای که عرفا سجده گفته شود کفایت میکند.و بنابراحتیاط جای سجده از مقدار یک بند انگشت کمتر نباشد و بهتر است به مقدار یک درهم باشد، و اگر همین مقدار متفرق بوده ولی نظیر دانه های تسبیح به هم اتصال داشته باشد اشکال ندارد.
مساله 923- در یک رکعت دو سجده با هم یک رکن به حساب میآید، پس اگر نمازگزار در یک رکعت نماز واجب ازروی عمد یا فراموشی دو سجده را ترک کند یا دو سجده دیگر اضافه نماید، نمازش باطل است.