مساله 909- نماز گزار باید در رکوع "ذکر" بگوید و گفتن هر ذکری کافی است، ولی احتیاط واجب آن است که اگر "سبحان الله" را خواست بگوید سه مرتبه بگوید، و اگر غیر آن را خواست بگوید نیز سه مرتبه بگوید و از اندازه سه مرتبه: "سبحان الله" یا یک مرتبه: "سبحان ربی العظیم و بحمده" کمتر نباشد، و احوط آن است که تسبیحی را که بیان شد اختیار نماید.
مساله 910- مستحب است نمازگزار در رکوع ذکر "سبحان ربی العظیم و بحمده" را سه یا پنج یا هفت مرتبه بلکه بیشتر بگوید، ولی در حال بیماری گفتن یک مرتبه "سبحان الله" کفایت میکند.
مساله 911- ذکر رکوع باید دنبال هم و به عربی صحیح گفته شود.همچنین باید به مقدار ذکر واجب بدن آرام باشد، ودر ذکر مستحب نیز چنانچه آن را به قصد ذکری که برای رکوع دستور داده اند بگوید بنابراحتیاط واجب آرام بودن بدن لازم است.
مساله 912- اگر موقعی که ذکر واجب را میگوید بی اختیار یا از روی اشتباه به قدری حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج شود، بنابراحتیاط واجب پس از آرام گرفتن بدن دوباره آن را به قصد قربت مطلقه یعنی: به قصد تقرب به خدای متعال، بدون نیت وجوب یا استحباب. بگوید، ولی اگر کمی حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج نشود اشکال ندارد.
مساله 913- اگر پیش از آنکه به مقدار رکوع خم شود و بدن آرام گیرد عمدا ذکر رکوع را بگوید، در صورتی که به همین ذکر اکتفا کند نمازش باطل است، بلکه اگر دوباره در حال آرامش بدن ذکر را بگوید بنابراحتیاط واجب نمازش را تمام کرده و دوباره بخواند.
مساله 914- اگر پیش از تمام شدن ذکر واجب عمدا سر از رکوع بردارد نمازش باطل است، و اگر از روی اشتباه سربردارد، چنانچه پیش از آنکه از حال رکوع خارج شود یادش بیاید که ذکر رکوع را تمام نکرده، باید در حال آرامی بدن دوباره ذکر را بگوید، و اگر بعد از آنکه از حال رکوع خارج شد یادش بیاید نماز او صحیح است، و بنابراحتیاط واجب دو سجده سهو بجا آورد.
مساله 915- اگر نتواند به مقدار ذکر واجب در رکوع بماند، چنانچه بتواند پیش از آنکه از حد رکوع بیرون رود ذکر رابگوید، باید در آن حال ذکر را تمام کند، و اگر نتواند بنابراحتیاط در حال برخاستن سه مرتبه "سبحان الله" بگوید تاحداقل یکی از آنها در حال رکوع گفته شود.
مساله 916- اگر به واسطه بیماری و مانند آن نتواند در رکوع آرام بگیرد نمازش صحیح است،
.jpg)
