آن بکوشند، و کسی که به هیچ وجه نمی تواند صحیح آن را یاد بگیرد در صورت امکان بنابراحتیاط کسی کلمات را به او تلقین نماید، وگرنه هر طور که میتواند بخواند، و بنابراحتیاط مستحب در صورتی که برای او سخت نباشد نماز را به جماعت بجا آورد.
مساله 880- اگر یکی از کلمات حمد و سوره را نداند یا عمدا آن را نگوید یا به جای حرفی حرف دیگر بگوید - مثلابه جای "ض"، "ز" بگوید - یا جایی را که باید بدون زیر و زبر خوانده شود زیر و زبر دهد و یا تشدید را نگوید، نماز اوباطل است.
مساله 881- اگر زیر و زبر کلمه ای را نداند باید یاد بگیرد، ولی اگر کلمه ای را که وقف کردن آخر آن جایز است همیشه وقف کند، یاد گرفتن زیر و زبر آن لازم نیست.
مساله 882- تسبیحات اربعه و نیز ذکرهای رکوع، سجود و تشهد باید به عربی صحیح خوانده شود، و اگر مثلا نداندکلمه ای به "س" است یا به "ص" باید یاد بگیرد، و چنانچه به دو صورت بخواند نمازش باطل است.
مساله 883- اگر کلمه ای را صحیح بداند و در نماز همان طور بخواند و بعد بفهمد غلط خوانده، اگر در یاد گرفتن صحیح آن کوتاهی کرده بنابراحتیاط واجب دوباره نماز را بخواند، و در صورتی که کوتاهی نکرده و تصادفا اشتباه یادگرفته نماز او صحیح است.
مساله 884- اگر بعد از "الف" یا "واو" یا "یاء" همزه یا حرفی که ساکن است بیاید و در یک کلمه باشند و قبل از الف "فتحه" و قبل از واو "ضمه" و قبل از یاء "کسره" باشد، بنابراحتیاط واجب باید این سه حرف را با مد بخوانند، یعنی آن را حد اقل به اندازه تلفظ دو "الف" بکشند. مثلا در "ولا الضالین" الف آن را با مد بخوانند.
مساله 885- احتیاط آن است که در نماز "وقف به حرکت" ننمایند، و معنای وقف به حرکت آن است که زیر (کسره) یازبر (فتحه) و یا پیش (ضمه) کلمه ای را بگویند و بین آن کلمه و کلمه بعدش فاصله بیندازند، مثلا بگویند: "الرحمن الرحیم" و میم "الرحیم" را کسره بدهند و بعد قدری فاصله داده و کلمه بعدی را بخوانند. همچنین احتیاط مستحب آن است که "وصل به سکون" ننمایند، و معنای وصل به سکون آن است که کلمه ای را بدون حرکت آخرش به کلمه بعدی وصل نمایند، مثلا بگویند: "الرحمن الرحیم" و میم "الرحیم" را کسره ندهند و بلافاصله کلمه بعدی را بخوانند.
مساله 886- نمازگزار در رکعت سوم و چهارم نماز میتواند فقط یک حمد بخواند یا سه مرتبه تسبیحات اربعه بگوید، یعنی سه بار بگوید: "سبحان الله و الحمد لله ولا اله الاالله و الله اکبر".
.jpg)
