صفحه ۱۲

بر اساس اصل عدالت، خداوند در روز قیامت به نیکوکاران پاداش نیک و به بدکاران متناسب با بدی و گناهشان کیفرمی دهد، و این عین عدل است و او ذره ای ظلم نمی کند.

نبوت:

انسان در این جهان، بی هدف آفریده نشده است، زیرا ساحت قدسی پروردگار حکیم از کار بیهوده منزه است. هدف ازآفرینش انسان تحصیل فضائل و کمالات و کسب درجات و رسیدن به مقامات معنوی و نیل به ارجمندیهاست، رسیدن به این هدف به برنامه کامل و احکام شامل و قوانین جامع نیازمند است. قوانین و احکامی که زندگی دنیایی اورا به سامان رساند، و حقوق و آزادی و آسایش و آرامش او را برقرار سازد، و راه تکامل و صراط مستقیم و کسب کمالات و سعادت ابدی را به او تعلیم دهد.

چنین برنامه ای با عقل محدود و فکر ناقص بشر انجام پذیر نیست، زیرا:

اولا: علم و دانش بشر ناقص و محدود است، نیازهای گوناگون مادی و معنوی خود را مانند سازنده و آفریننده اش نمی شناسد و از راههای رسیدن به مقصود آگاه نیست. به همین دلیل هر روز قانونی جدید می‎آورد و قوانین پیشین رادگرگون می‎کند. قانونگذاران بشری از تمام فضائل و کمالات و نیازهای معنوی و واقعی انسان و راههای به دست آوردن سعادت این جهان و جهان آخرت با خبر نیستند، معمولا سعادت بشر را تنها در امور مادی و دنیایی می‎نگرند، در صورتی که نیازهای مادی و زندگی دنیوی انسان پیوندی ناگسستنی با نیازهای معنوی و حیات اخروی او دارد.

و ثانیا: درک جهات خیر و شر در بشر غالبا با هوا و هوس و خود خواهی و زیاده طلبی همراه است، بشر در مجموع نمی تواند بدون چشم پوشی از منافع خود و وابستگانش مصالح تمام بشریت در تمام زمانها را ببیند و قوانین جامع وشامل وضع کند.

به این ترتیب لازم است خداوند پیامبرانی را برای هدایت بشر بفرستد، و روا نیست خدای حکیم و مهربان که احاطه کامل به نیازهای آفریده خود دارد و راه سعادت و خوشبختی او را می‎شناسد - با همه لطفی که به انسان دارد و او را درمیان آفریده ها ارجمند قرار داده است - وی را به حال خود رها کند و جامعه بشری را بدون مرشد و راهنما واگذارد، راهنمایانی که از جنس خود انسان بوده و از هر جهت صلاحیت رساندن این پیام را داشته باشند، و بتوانند از ناحیه خداوند حقایقی را دریافت کرده و به مردم ابلاغ نمایند و واسطه میان خدا و مردم باشند.

از همین رهگذر است که ما به همه پیامبران الهی که عدد آنان یکصدو بیست و چهارهزار

ناوبری کتاب