در زمین و آسمان خدایان دیگری جز "الله" وجود داشت، همانا خراب و فاسد میشدند".
آری، این جهان را آفریدگاری است یکتا و دانا و توانا و حکیم که هستی و بقا و گردش جهان از اوست، و هیچ موجودی از قدرت او خارج نیست و هیچ چیز را بیهوده و به گزاف نیافریده، رحمان و رحیم و بخشنده و حلیم است، آفریننده ای که از هر جهت بی همتا و نا محدود است و از قبیل جسم و ماده نیست، هستیش از خود اوست و از دیگری نگرفته است، به همه کس و همه چیز آگاه است، با آنکه مکان ندارد در همه جا هست و به همه چیز احاطه دارد، گذشته وآینده، دور و نزدیک برای او یکسان است، بدون نیاز به چشم میبیند و بدون نیاز به گوش میشنود و بدون نیاز به اعضا و جوارح کار میکند، همیشه بوده است و خواهد بود.
عدل:
عقیده به عدالت خداوند یکی از اصول مذهب شیعه است، عدل یک صفت کمال میباشد و خداوند هرصفت کمالی را دارا و از هر صفت نقصی مبراست، پس ظلم، کجی، کاستی و بدی در کار خداوند راه ندارد، زیرا این صفات نشانه نادانی و یا ناتوانی و نیاز است، و خداوند به همه چیز دانا و به هر کاری تواناست و به هیچ چیزی نیاز ندارد.
بنابراین خداوند هم در تکوین (خلق پدیده ها و هدایت آنها به سوی هدف خلقت) و هم در تشریع (قانونگذاری) وهم در حسابرسی روز جزا و ثواب و عقاب اعمال عادل میباشد، هر پدیده ای در جای خود بر اساس مصلحتی و درنهایت خوبی و اعتدال و استحکام آفریده شده و در حق هیچ موجودی ظلم نشده است.
زشتی و زیبایی، کاستی و فزونی، نفع و ضرر و خوبی و بدی پدیده ها در مقایسه و سنجش با یکدیگر است، وگرنه هرچیزی در جای خود و در مجموعه عالم هستی خوب و بجاست.
در مورد انسان، خداوند او را مختار آفریده و به او عقل داده تا خوب و بد را تشخیص دهد، و پیامبران را فرستاده است تا او را در تشخیص خوب و بد کارها یاری و کمک نمایند و به سعادت و فلاح دعوت کنند، و همه اینها بجا و خوب هستند، اما اگر انسان، بد را اختیار نمود و انجام داد مستحق عقوبت میگردد.