انتظار ظهور
(سؤال) به راستی ما چه کسی را به نام مصلح صدا میزنیم ؟ او از ما چه انتظاراتی دارد؟ ما در غیاب او چه باید بکنیم ؟ آیا ما جز تسلیم در برابر رضای خداوند راهی دیگر داریم ؟ و خلاصه آیا نباید از نو مسلمان شویم ؟ و به خود حقیقی خویش بازگردیم ؟ آیا جز این برنامه، چه چیز دیگر میتواند اختلافات ما را حل کند؟
انتظار نداشته باشیم آن برادر اهل سنت مطابق مذهب ما عمل کند و اگر این کار را نکرد نظر او را مردود بدانم، زیرا در این صورت او نیز در مورد ما همین نحو فکر و عمل میکند. ما باید سطح فکر خود را بالا ببریم، و درباره ادیان دیگر هم به همین نتیجه برسیم. و خلاصه ما باید از نو بیندیشیم و فکر نو داشته باشیم.
آیا ما نباید از خود شروع کنیم و برای دیگران الگو شویم ؟ و از آیات 70 - 63 سوره آل عمران بیاموزیم که ما را دعوت میکند مقتدای خود را حضرت ابراهیم قرار دهیم و از شرک برحذر باشیم ؟
جواب: معنای صحیح انتظار همان گونه که شما نیز به آن اشاره کرده اید این است که ما واقعا رضایت آن حضرت که قطعا رضای خدای متعال است را فراهم نماییم و در مقابل دستورات دین، خاضع و تسلیم باشیم. البته چه بسا در فهم بعضی مفاهیم یا معارف و مسائل دینی بین افراد اختلاف پیدا شود، ولی نباید این اختلاف - که لازمه خلقت انسان های گوناگون و اختلاف در استعداد و فهم آن هاست - موجب تنازع و کشمکش و خراب کردن یکدیگر باشد.
در قرآن مجید نیز از تنازع یعنی کشمکش نهی شده است، نه از اصل اختلاف سلیقه ها و فهم ها؛ و فرموده: (و لاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم...) ؛سوره انفال (8)، آیه 46. "نزاع و کشمکش نداشته باشید که ضعیف میشوید و شأن و شوکتتان بر باد میرود".
.jpg)
