صفحه ۵۶۳

نجنگیدند و شما را از شهر و دیارتان اخراج نکردند، نهی نمی فرماید؛ همانا خداوند دادگران را دوست می‎دارد".

بنابراین اعلام هر اتهام یا جرمی برای فرد بدون رضایت او شرعا جایز نیست، مگر در موارد خاصی که در شرع بیان شده است. و اگر از این راه یا راه های دیگر خسارت آبرویی یا غیر آن به فرد زندانی وارد شود باید جبران گردد. از حضرت امام صادق (ع) روایت شده است که فرمودند: "کسی که علیه انسان مؤمنی چیزی را نقل کند و هدف او این باشد که به واسطه آن خبر او را تضعیف نموده و آبرویش را بریزد و در نزد مردم او را بی اعتبار ساخته و از چشم مردم بیندازند، خداوند او را از ولایت خود خارج ساخته و به سوی ولایت شیطان رهسپار می‎سازد و شیطان هم او را تحت ولایت خود نمی پذیرد".وسائل الشیعة، ج 12، ص 294، باب 157، ح 2. لازم به ذکر است که مشروح بحث مربوط به زندان در اسلام در کتاب "دراسات فی ولایة الفقیه"دراسات فی ولایة الفقیه و فقه الدولة الاسلامیة، ج 2، ص 421. و ترجمه آن: "مبانی فقهی حکومت اسلامی"مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج 4، ص 25. بیان شده است.

ناوبری کتاب