جامعه خود را داشته است و با این که خود مذهب را قبول نداشته، بهترین راه تحول را مذهب دانسته و از این طریق عمل نموده است ! مفضل از این سخنان به خشم آمد و با تندی با آنان برخورد کرد. آنان به مفضل گفتند: تو از چه کسی تبعیت میکنی ؟ اگر از جعفر بن محمد پیروی میکنی بدان که ما در حضور او این حرف ها را میگوییم و حتی بر ضد خدا استدلال میکنیم ولی ایشان نه تنها عصبانی نمی شود بلکه به دقت گوش میدهد به گونه ای که ما گمان میکنیم او حرف های ما را پذیرفته است؛ اما پس از آن با متانت پاسخ حرف های ما را میدهد.
رشد و تعالی اسلام در همه زمان ها وابسته به این است که همگان - حتی مخالفان - آزادانه اعتقادات خود را مطرح نمایند و بستر مباحث علمی در همه زمینه ها و برای همه اشخاص فراهم گردد و فکر و اندیشه تنها با منطق و استدلال پاسخ داده شود. و تجربه به خوبی نشان میدهد هرگاه این بستر در جامعه فراهم آمده است درنهایت اسلام نفع برده، و به عکس هرگاه حکومت ها و یا افراد به رفتارهای قهرآمیز روآورده اند نتیجه منفی به دست آمده است.
ملاک بغی
(سؤال) الف - ملاک "بغی" چیست ؟ آیا در اسلام برای باغی حد شرعی یا تعزیر به تشخیص حاکم شرع پیش بینی شده است ؟
ب - مقومات تحقق موضوع بغی و شرایط عمل به "وظیفه مقاتله با بغاة" چیست ؟
جواب: "بغی" در لغت به معنای طلب تواءم با خروج از حد اعتدال، برتری طلبی، تفوق جویی و ظلم و ستم ذکر شده است؛ ولی در اصطلاح قرآن به معنای تجاوز و برتری طلبی همراه با قدرت و درگیری مسلحانه آمده است. ریشه اصلی مسأله بغی از آیه 9 سوره حجرات اخذ شده است: (و ان طائفتان من المؤمنین اقتتلوا فأصلحوا بینهما فان بغت احدیهما علی الاخری فقاتلوا التی تبغی حتی تفئ الی أمر الله ) ؛ "اگر دو گروه از مؤمنان با یکدیگر جنگ کردند بین آنان صلح برقرار کنید و [پس از