موضوع مورد محاکمه میباشد - آنان نمی توانند به قضاوت بپردازند. از این رو باید این قبیل اتهامات در یک دادگاه مرضی الطرفین، آن هم با حضور هیأت منصفه بی طرف و خبره نسبت به مسائل سیاسی و معتمد و منتخب مردم رسیدگی شود.
فعالیت فرهنگی و محاربه
(سؤال) آیا حد شرعی "محاربه و افساد" حوزه فرهنگی را نیز شامل میشود؟ یعنی اگر نوشته ها و گفته های کسی به تشخیص حاکم شرع باعث اختلال در مباحث علمی، فرهنگی، دینی و اخلاقی قلمداد شود، آیا نویسنده یا گوینده محارب و مفسد محسوب میشود؟ چرا؟
جواب: حوزه فرهنگی دارای ویژگی های خاصی است که نباید از آن ها غفلت شود. در این زمینه به دو نکته اشاره میشود:
1 - اصل فکر و اندیشه و آنچه از تضارب یا اجتماع دو اندیشه و به اصطلاح مقدمات و صغرا و کبرا به وجود میآید به هیچ وجه در اختیار انسان نیست؛ هرچند ممکن است برخی از مقدمات آن اختیاری باشد. صرف اندیشه و فکر که در فضای ذهن به وجود میآید از نظر عقلی و عقلایی و شرعی هیچ گاه قابل مؤاخذه و کیفر نیست.
معنای مکلف بودن افراد به تحقیق در اصول دین که اموری فکری و اعتقادی میباشند این نیست که شرعا یا عقلا تصور اندیشه خاصی را در بستر ذهن بیافرینند، بلکه به معنای لزوم عقلی تلاش برای ایجاد مقدمات مستحکم در عرصه مسائل عقیدتی است.
2 - نکته دیگر مربوط به ابراز و بیان یک اندیشه و فکر میباشد. ابراز هر عقیده و اندیشه ای به خودی خود حق اولی هر انسان است. عقلای جهان کسی را از ابراز آنچه اندیشیده و در قالب یک تفکر شکل یافته است منع نمی کنند، گرفتن این حق از انسان ظلمی است نسبت به او؛ همان گونه که اطلاع از هر اندیشه و فکری برای دیگران نیز