3 - انسان به عنوان انسان مورد تکریم خداوند است (و لقد کرمنا بنی آدم) ؛سوره اسراء (17)، آیه 70. "به راستی که فرزندان آدم را گرامی داشتیم". پس اهانت به او به ویژه در مواردی که موجب دشمنی و عداوت باشد، جایز نیست.
قال الله تعالی: (و لاتسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم ) ؛سوره انعام (6)، آیه 108. "خدایان کسانی که غیر خدا را میخوانند سب و توهین نکنید مبادا آنان هم از روی نادانی در حال دشمنی، خدای متعال را سب کنند". و عن رسول الله (ص) انه قال: "لاتسبوا الناس فتکسبوا العدواة لهم"؛وسائل شیعة، ج 12، ص 297، باب 158، ح 2. "مردم را توهین و سب نکنید که باعث دشمنی آنان با شما میشود". و انسان غیر صالح، محتاج به ارشاد و امر به معروف و نهی از منکر است و اهانت و خشونت به خصوص در عصر حاضر موجب هدایت کسی نخواهد بود.
4 - اگر عمل نیک سید به واسطه انتساب او به پیامبراکرم (ص) موجب ترفیع مقام و شأن نبوت و اعلای کلمه حق باشد طبعا علاوه بر ثواب نفس عمل، پاداش دیگری را به دنبال خواهد داشت؛ چنان که اگر به واسطه این انتساب، معصیت وی موجب وهن آن مقام باشد، استحقاق عقاب بیشتری دارد. در حدیثی چنین آمده است:
انه قال له رجل: انکم اهل بیت مغفور لکم قال: فغضب و قال: "نحن أحری أن یجری فینا ما أجری الله فی أزواج النبی (ص) من أن نکون کما تقول: أنا نری لمحسننا ضعفین من الاجر و لمسیئنا ضعفین من العذاب"؛مجمع البیان، ج 8، ص 153؛ بحارالانوار، ج 22، ص 175. مردی خطاب به امام سجاد(ع) گفت: شما اهل بیت پیامبر بخشیده شده درگاه حق تعالی هستید. امام (ع) خشمناک شده و فرمود: "ما نسبت به جریان آنچه در مورد زنان پیامبر اعمال شد سزاوارتر هستیم از آنچه تو در مورد ما میگویی (که اگر فرضا خلافی کردیم توبیخ شویم) خداوند به نیکان ما دو برابر ثواب میدهد و بر بدان ما دو برابر عذاب نازل میکند".