(مادر ابراهیم) همسر پیامبر(ص) بوده و شخص وارد کننده اتهام، عایشه بوده است.تفسیر قمی، ذیل آیه افک . سوره نور (24)، آیه 12. تحقیق در این که شخص مورد اتهام عایشه بوده است یا ماریه - ام ابراهیم - در این مختصر نمی گنجد، ولی در این جهت، که به هر حال مخالفین اسلام و پیامبر(ص) میخواستند با متهم نمودن یکی از همسران پیامبر(ص) چهره مبارک آن حضرت را خراب کنند تفاوتی نمی کند و بالاخره با نزول آیات "افک" و توبیخ شایع کنندگان آن، حقیقت روشن شد و توطئه آنان خنثی گشت.
اما آنچه مهم است بررسی چند موضوع است، از جمله این که از روایات اهل سنت استفاده میشود: پیامبر(ص) تحت تأثیر جو کاذب قرار گرفتند و نسبت به همسر خود (عایشه یا ماریه) بدبین شده و سوء ظن پیدا کردند.
این معنا اولا: با مقام عصمت پیامبر و نبوت سازگار نیست که نسبت به یک فرد مؤمن سوء ظن پیدا کنند و تا یک ماه بعد که آیات "افک" نازل شد هیچ گونه برخوردی با سازندگان این شایعه ننمایند و حتی خودشان نیز تحت تأثیر قرار گیرند. در صورتی که در آیات افک آمده است: (لولا اذ سمعتموه ظن المؤمنون و المؤمنات بانفسهم خیرا) ؛سوره نور (24)، آیه 12. "چرا هنگامی که آن - داستان افک - را شنیدید مردان و زنان مؤمن به خودشان حسن ظن پیدا نکردند"؟
دراین آیه خداوند افرادی که دچار سوء ظن شدند و تحت تأثیر این شایعه قرار گرفتند را توبیخ و سرزنش میکند. چگونه میتوان گفت پیامبر اسلام (ص) با آن مقام الهی که داشت همچون افراد عادی مورد توبیخ و سرزنش خداوند قرار گرفته باشد؟
ثانیا: خداوند در سوره توبه، آیه 61، صریحا پیامبر(ص) را به داشتن صفت حسن ظن و به تعبیر بعضی از افراد مغرض "أذن" و گوشی یاد کرده و فرموده است: (و منهم الذین یؤذون النبی و یقولون هو اذن قل اذن خیر لکم ) ؛ "و بعضی از آنان