صفحه ۴۱۸

آن جا که گفته شده است: "کاد الفقر أن یکون کفرا"؛الکافی، ج 2، ص 307، ح 4. "فقر نزدیک است انسان را به کفر بکشاند". و انسان باید در حد توان، خود را از فقر نجات دهد و محتاج به کسی نباشد، و خیال نشود خداوند برای بعضی به خصوص، خوبی و رفاه و بی نیازی خواسته و برای بعضی فقر و بدبختی و بیچارگی. این عالم، عالم اسباب و مسببات است و خداوند، انسان ها را فاعل مختار خلق کرده و راه هدایت و شقاوت را با عقل و فرستادن انبیا و ادیان به آن ها آموخته است و همه نعمت ها را برای همگان آفریده، نه برای بعضی؛ ولی متأسفانه بعضی انسان ها در اثر جهالت و ظلم، حقوق دیگران را تضییع می‎کنند و آن ها را مورد ظلم و ستم قرار می‎دهند و بالنتیجه در جامعه، عده ای فقیر و برخی غنی خواهند بود تا آن جا که بعضی به نان شب محتاجند، و بعضی به خوش گذرانی و اسراف و تبذیر می‎پردازند. فکر نکنید خداوند چنین خواسته است، هرگز. بلی خداوند اراده و اختیار را به همگان داده است، و بعضی از آن ها سوء استفاده کرده و با ظلم به دیگران بیش از حق خود از نعمت های الهی استفاده می‎کنند، ولکن در نهایت به عذابی ابدی و سخت گرفتار خواهند شد. شما با صبر و تدبیر و توکل به خدای متعال و مشورت با افراد خبیر و بصیر سعی کنید مشکلات زندگی را حل کنید، و بدانید که به گفته خداوند چه بسا چیزهایی است که ما خیال می‎کنیم به نفع ما است در حالی که شر ما در آن است، و چه بسا چیزهایی که آن ها را شر و بد می‎دانیم، در حالی که نفع ما در آن ها بوده است. (و عسی أن تکرهوا شیئا و هو خیر لکم و عسی أن تحبوا شیئا و هو شر لکم) .سوره بقره (2)، آیه 216.

رابطه فقه و حقوق

(سؤال) همان گونه که مستحضر هستید در اصل 167 قانون اساسی "قاضی موظف است کوشش کند حکم هر دعوا را در قوانین مدونه بیابد، و اگر نیابد با استناد به منابع معتبر

ناوبری کتاب