آیت‌الله منتظری

و مؤاخذه نمی کنم و به صرف گمان و مظنه مجازات و عقوبت نمی نمایم".همان، ص 371.

و در هرحال در مواردی که زندان نمودن کسی مشروعیت داشته باشد حاکمیت ها حق ندارند جز سلب آزادی اولیه او سایر آزادی ها را که جزو حقوق ذاتی و اولی هر انسانی است سلب نمایند؛ زیرا آنچه مقتضای دلیل و ضرورت است فقط محدودیت و سلب آزادی اولی زندانی است و نه بیشتر. حضرت امیر(ع) پس از ضربت خوردن توسط ابن ملجم، فرمودند: "او را بازداشت کنید و به او غذا بدهید و با او به خوبی و نیکی رفتار نمایید".وسائل الشیعة، ج 29، ص 127، باب 62، ح 4.

همچنین زندانی باید از حقوق دیگر همچون ملاقات با خانواده و بستگان و نیز از امکانات علمی و رسانه ای و بهداشتی و دفاع از خود در دادگاه صالح به هر نحو بخواهد، هرچند با انتخاب وکیل مورد نظرش باشد، بهره مند گردد. و در اتهامات سیاسی که حاکمیت یک طرف دعوا می‎باشد، گذشته از این که زندانی نمودن کسی قبل از ثبوت جرم مشروعیت ندارد، زندانی حق دارد تقاضا کند در دادگاه صالح و بی طرف محاکمه شود و سلب این حقوق از او ظلم مضاعف خواهد بود.

همچنین هر زندانی حق دارد از مساوات قضایی برخوردار شود، یعنی هیچ گونه تبعیضی در دادگاه بین افراد قوی و ضعیف دیده نشود؛ همان گونه که حضرت علی (ع) در جریان اختلاف خودشان با شخصی یهودی نسبت به تبعیض شریح قاضی در مورد آن حضرت و خطاب به ایشان با کنیه به عنوان احترام، اعتراض نموده و قاضی را مورد توبیخ قرار دادند. و تعدی به هریک از حقوق ذکر شده ظلمی است بر زندانی و او حق دارد به دادگاه صالحه شکایت نماید.

مشروح حقوق زندانی در رساله حقوق این جانب ذکر شده است.رساله حقوق، ص 85 به بعد.