پیامبر(ص) را به قتل برساند. پیامبر(ص) از او پرسید: چرا چنین کردی ؟ گفت: فکر کردم اگر واقعا پیامبر هستی این زهر تو را نمی کشد، و اگر پادشاه هستی مردم از دست تو راحت خواهند شد.الکافی، ج 2، ص 108، ح 9؛ السیرة النبویة، ابن هشام، ج 3، ص 352.
علی القاعده این زن یهودی در انجام این توطئه تنها نبوده است، بلکه تشکیلات یهود که با پیامبر(ص) عناد خاصی داشتند پشتوانه او بودند.
3 - روش پیامبر(ص) با مسلمانان خطاکار پس از جنگ احد؛ از آنچه در تواریخ ذکر شده و از آیات 156 به بعد سوره آل عمران استفاده میشود، تعدادی از مسلمانان بعد از شکست جبهه احد از جبهه فرار کردند و پیامبر را با عده بسیار اندک رها ساختند، و برخی با کفار هم صدا شدند و پیامبر را عامل شکست و کشته شدن دوستانشان معرفی نمودند. در این جنگ حدود هفتاد نفر از مسلمانان به شهادت رسیدند. آیه 156 سوره آل عمران در ابتدا خطاب به همین مردم میگوید: (یا أیها الذین آمنوا لاتکونوا کالذین کفروا و قالوا لاخوانهم اذا ضربوا فی الارض أو کانوا غزی لو کانوا عندنا ما ماتوا و ما قتلوا لیجعل الله ذلک حسرة فی قلوبهم و الله یحیی و یمیت و الله بما تعملون بصیر) ؛ "ای مؤمنان ! نباشید مانند کسانی که کفر ورزیدند و در حق دوستانشان در زمان مسافرت و یا زمانی که به جبهه رفتند گفتند: اگر آنان نزد ما میماندند نمی مردند و در جنگ کشته نمی شدند تا سرانجام خداوند این خیال را مایه حسرت در دلشان قرار دهد. این خداوند است که زنده میکند و میمیراند، و خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است". حتی از آیه 161 سوره آل عمران استفاده میشود که تعدادی از مردم بعد از شکست احد، پیامبر(ص) را نیز به خیانت در غنائم متهم کردند؛ تا آن جا که خداوند از او دفاع میکند و میفرماید: (و ما کان لنبی أن یغل و من یغلل یأت بما غل یوم القیامة ثم توفی کل نفس ما کسبت و هم لایظلمون ) ؛ "هیچ پیامبری حق خیانت ندارد و هرکس خیانت کند خیانتش در روز قیامت وبال گردنش