صفحه ۳۹۶

پیامبر(ص) را به قتل برساند. پیامبر(ص) از او پرسید: چرا چنین کردی ؟ گفت: فکر کردم اگر واقعا پیامبر هستی این زهر تو را نمی کشد، و اگر پادشاه هستی مردم از دست تو راحت خواهند شد.الکافی، ج 2، ص 108، ح 9؛ السیرة النبویة، ابن هشام، ج 3، ص 352.

علی القاعده این زن یهودی در انجام این توطئه تنها نبوده است، بلکه تشکیلات یهود که با پیامبر(ص) عناد خاصی داشتند پشتوانه او بودند.

3 - روش پیامبر(ص) با مسلمانان خطاکار پس از جنگ احد؛ از آنچه در تواریخ ذکر شده و از آیات 156 به بعد سوره آل عمران استفاده می‎شود، تعدادی از مسلمانان بعد از شکست جبهه احد از جبهه فرار کردند و پیامبر را با عده بسیار اندک رها ساختند، و برخی با کفار هم صدا شدند و پیامبر را عامل شکست و کشته شدن دوستانشان معرفی نمودند. در این جنگ حدود هفتاد نفر از مسلمانان به شهادت رسیدند. آیه 156 سوره آل عمران در ابتدا خطاب به همین مردم می‎گوید: (یا أیها الذین آمنوا لاتکونوا کالذین کفروا و قالوا لاخوانهم اذا ضربوا فی الارض أو کانوا غزی لو کانوا عندنا ما ماتوا و ما قتلوا لیجعل الله ذلک حسرة فی قلوبهم و الله یحیی و یمیت و الله بما تعملون بصیر) ؛ "ای مؤمنان ! نباشید مانند کسانی که کفر ورزیدند و در حق دوستانشان در زمان مسافرت و یا زمانی که به جبهه رفتند گفتند: اگر آنان نزد ما می‎ماندند نمی مردند و در جنگ کشته نمی شدند تا سرانجام خداوند این خیال را مایه حسرت در دلشان قرار دهد. این خداوند است که زنده می‎کند و می‎میراند، و خداوند به آنچه انجام می‎دهید آگاه است". حتی از آیه 161 سوره آل عمران استفاده می‎شود که تعدادی از مردم بعد از شکست احد، پیامبر(ص) را نیز به خیانت در غنائم متهم کردند؛ تا آن جا که خداوند از او دفاع می‎کند و می‎فرماید: (و ما کان لنبی أن یغل و من یغلل یأت بما غل یوم القیامة ثم توفی کل نفس ما کسبت و هم لایظلمون ) ؛ "هیچ پیامبری حق خیانت ندارد و هرکس خیانت کند خیانتش در روز قیامت وبال گردنش

ناوبری کتاب