خلال ما کنتم معنا: لن نمنعکم مساجد الله ان یذکر فیها اسمه، و لانمنعکم فیئا ما کانت ایدیکم مع ایدینا، و لانقاتلکم حتی تقاتلوا؛ ثم اخذ فی خطبته"؛المصنف ابن ابی شیبه، ج 15، ص 327. "کثیر بن نمر گفت: زمانی من در نماز جمعه حاضر بودم که علی بن ابی طالب بر منبر بود، مردی وارد شد و صدا زد: "لاحکم الا لله"، سپس دیگری بلند شد و او نیز گفت: "لاحکم الا لله"، آنگاه افرادی از اطراف مسجد بلند شدند و همین شعار را سردادند، پس علی بن ابی طالب با دست خود اشاره کرد و به آنان گفت: بنشینید و سپس گفت: بلی هیچ حکمی نیست مگر برای خدا، ولی این کلمه حقی است که از آن باطل جستجو میشود، حکم خدا در انتظار شما است. آگاه باشید تا زمانی که با ما باشید سه چیز حق شما بر من است: هرگز مانع شما از ورود به مساجد جهت انجام ذکر خدا نمی شویم، و هیچ حقی از بیت المال را تا دست شما همراه دست ما است از شما دریغ نمی کنیم، و تا شما با ما قتال و مبارزه مسلحانه نکنید با شما جنگ و قتال نمی کنیم. سپس خطبه خود را ادامه داد".
استفاده از مساجد منحصر به نماز خواندن در آن نبوده است؛ بلکه بحث های اعتقادی، تفسیری و تاریخی را نیز شامل میشده. مطابق فرموده آن حضرت مخالف سیاسی - که اقدام مسلحانه نکرده است - حتی در صورتی که اصل نظام یا شخص حاکم را قبول نداشته باشد، علاوه بر این که نباید مورد تعرض قرار گیرد، باید بتواند از مساجد برای هر امر دینی که مرتبط با خداوند است استفاده نماید.
"فی" کنایه از همه امکانات و اموال عمومی است که در اختیار حاکمیت میباشد. مطابق فرموده حضرت مخالفان سیاسی حکومت که به اقدام مسلحانه روی نیاورده اند، میتوانند از صدا و سیما و تمام امکانات تحت اختیار دولت استفاده نمایند؛ بلکه احزاب و گروه های سیاسی مخالف میتوانند خودشان دارای امکانات مستقلی باشند، و روزنامه و شبکه های خصوصی صدا و سیما و نظایر آن را در اختیار داشته باشند.