صفحه ۳۹۱

برخود روا نمی دانم که افراد را بازداشت و زندانی کنم مگر این که دشمنی خود را با ما اظهار دارند".همان، ص 335.

خریت از مخالفان سیاسی حضرت بود که شخص حضرت و حکومت ایشان را قبول نداشت، و جمعی را با خود همراه کرده بود و با زبان و گفتار مخالفت می‎نمود؛ و از نظر احتمال دست بردن به سلاح متهم بود و عبدالله بن قعین از همین نظر به حضرت اعتراض داشت.

3 - همچنین حضرت در نامه خویش به مالک اشتر فرموده است: "و لاتکونن علیهم سبعا ضاریا تغتنم أکلهم..."؛نهج البلاغه، نامه 53. "و همچون حیوان درنده ای نسبت به آنان مباش که خوردن آنان را غنیمت شماری".

4 - و نیز در کتاب "انساب الاشراف" آمده است: و کان علی (ع) یقول: "انا لا نمنعهم الفی و لانحول بینهم و بین دخول مساجد الله و لانهیجهم ما لم یسفکوا دما و ما لم ینالوا محرما"؛انساب الاشراف، ج 2، ص 359. "ما (خوارج) را از بیت المال محروم نمی کنیم و مانع ورود و بهره برداری از مساجد نمی شویم، و تا زمانی که خونی نریخته اند و به حریمی تجاوز نکرده اند با آنان برخورد تند نمی کنیم".

"تهییج" یعنی حرکت و برخورد شدید که شامل مزاحمت، بازداشت و قطع حقوق آنان می‎شود. جمله: "ما لم ینالوا محرما". یعنی تا زمانی که حق واجب المراعاتی را تضییع نکنند.

5 - و در کتاب "مصنف" ابن ابی شیبه آمده است: "عن کثیر بن نمر قال بینا أنا فی الجمعة و علی بن ابی طالب علی المنبر اذ جاء رجل فقال: لاحکم الا لله، ثم قام آخر فقال: لاحکم الا لله، ثم قاموا من نواحی المسجد یحکمون الله. فأشار بیده: اجلسوا؛ نعم، لاحکم الا لله، کلمة حق یبتغی بها باطل، حکم الله ینتظر فیکم. ألا ان لکم عندی ثلاث

ناوبری کتاب