صفحه ۳۳۲

سلامت جسمی یا روحی اعضای یک گروه، قرار دادن عمدی یک گروه در معرض وضعیت زندگی نامناسب، جلوگیری از توالد و تناسل در یک گروه، وانتقال اجباری اطفال یک گروه به گروه دیگر است.

همچنین جنایات علیه بشریت شامل هریک از اعمال زیر است مشروط بر آن که این اعمال در چارچوب یک حمله گسترده یا سازمان یافته بر ضد یک جمعیت غیر نظامی و یا علم به آن حمله ارتکاب یابد: قتل، ریشه کن کردن، به بردگی گرفتن، تبعید یا کوچانیدن اجباری یک جمعیت، حبس یا محرومیت شدید از آزادی جسمانی، شکنجه، تجاوز جنسی، فحشای اجباری، حاملگی اجباری، عقیم کردن اجباری یا اشکال دیگر خشونت جنسی، تعقیب و آزار مداوم اعضای یک گروه، ناپدید کردن اجباری، تبعیض نژادی و اعمال غیر انسانی مشابه دیگر که عامدا به قصد ایجاد رنج عظیم یا صدمه شدید به جسم یا سلامت روحی و جسمی اعضای یک گروه صورت پذیرد.

جنایات جنگی نیز مواردی چون ایراد صدمات غیر ضروری به شهروندان غیر نظامی، بدرفتاری با اسرای جنگی و هدایت حملات نظامی علیه اهداف غیر نظامی را شامل می‎گردد.

مجازات هایی که دیوان می‎تواند اعمال نماید شامل حبس موقت تا سی سال و جریمه نقدی می‎باشد. ضمنا در این دیوان تعدد قاضی حاکم بوده و هر شعبه از سه نفر قاضی که توسط مجمع عمومی دول عضو اساسنامه انتخاب می‎شوند، تشکیل می‎گردد. نکته بسیار مهم این که دیوان مذکور تحت شرایطی اختیار اعمال صلاحیت نسبت به اتباع دول غیر متعاهد را نیز خواهد داشت. به عبارت روشن تر، حتی اگر کشوری فرضی مثل ایران صلاحیت دیوان را نپذیرد، آن دیوان می‎تواند اتباع ایرانی متهم به ارتکاب جنایات مذکور را محاکمه نماید.

حال از محضر معظم له استدعا دارد با پاسخ های فقهی مستدل به پرسش های زیر ارشاد فرمایید که:

1 - چنان که اکثریت قضات دیوان موصوف غیر مسلمان باشند، آیا می‎توان مسلمانی را که به ارتکاب یکی از جنایات بین المللی متهم شده، جهت محاکمه و مجازات به آن مرجع تحویل داد؟

2 - در صورتی که ایران تصمیم به قبول صلاحیت دیوان بگیرد باید جنایات بین المللی مذکور را در قوانین داخلی خود پیش بینی و برای آن ها مجازات تعیین کند. در این فرض آیا جنایتی مثل قتل

ناوبری کتاب