در خبر جابر از امام پنجم (ع) نقل شده: "ان الامر بالمعروف و النهی عن المنکر سبیل الانبیاء و منهاج الصالحین، فریضة عظیمة بها تقام الفرائض و تأمن المذاهب و تحل المکاسب و ترد المظالم و تعمر الارض و ینتصف من الاعداء و یستقیم الامر"؛وسائل الشیعة، ج 16، ص 119، باب 1، ح 6. "همانا امر به معروف و نهی از منکر راه پیامبران، و خط مشی صالحین، و فریضه بزرگی است که با آن واجبات الهی به پا داشته میشود، و راه ها امن میگردد، و تجارت ها حلال میشود، و ظلم ها از بین میرود، و کشور آباد میگردد، و دشمنان به مجازات میرسند، و کار حکومت آسان میشود".
و پر واضح است که مرتب شدن این همه آثار و برکات بر این واجب الهی میسر نیست مگر با تحصیل قدرت وسیع و نیروی مجهز و فعال؛ و در ضمن حدیث مفصل از پیامبراکرم (ص) نقل شده: "کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته"؛صحیح بخاری، ج 1، ص 160، کتاب الجمعة ؛ عوالی اللئالی، ج 1، ص 129؛ السنن الکبری، بیهقی، ج 7، ص 290، و ج 8، ص 160. "همه شما همچون چوپانید و همه شما مسئول رعیت و ملت خود میباشید".
پس افراد جامعه حق ندارند نسبت به آنچه در جامعه میگذرد بی تفاوت باشند؛ و حتی در برابر قدرتمندان نیز سکوت جامعه روا نیست. حضرت سیدالشهداء(ع) - در مسیر کربلا برای تبیین جهت قیام خود - از رسول خدا(ص) نقل فرمودند: "من رأی سلطانا جائرا مستحلا لحرم الله ناکثا لعهد الله مخالفا لسنة رسول الله (ص) یعمل فی عبادالله بالاثم و العدوان فلم یغیر علیه بفعل و لا قول کان حقا علی الله أن یدخله مدخله"؛تحف العقول، ص 505؛ الامالی، مفید، ص 122؛ تاریخ طبری، ج 4، ص 304. "هرکس حاکم ستمگری را دید که به حدود و حریم های الهی تجاوز میکند، و پیمان خداوند را میشکند، و با خط مشی و سنت رسول خدا(ص) مخالفت کرده و با ظلم و عدوان بر بندگان خدا حکومت میکند، و نه با زبان و نه با عمل علیه آن حاکم ستمگر مخالفتی ننماید، بر خداوند حق است که [در قیامت ] او را با همان حاکم در یک جا