صفحه ۳۰۰

حدود اطاعت مأمور از آمر

(سؤال) آیا مأمور دولت، موظف به انجام هر نوع مأموریت از مافوق خود می‎باشد؟

جواب: اطاعت در معصیت خداوند متعال جایز نیست: "لا طاعة لمخلوق فی معصیة الخالق"؛نهج البلاغه، حکمت 165. "در موردی که معصیت خالق است اطاعت از مخلوق جایگاهی ندارد". و مأمور بودن، عذر و مجوز در انجام معصیت نیست. ولی اطاعت از دستورات شخص مافوق در حیطه قانونی و در امری که خلاف شرع نباشد، لازم است.

تزاحم میان حق حکومت و حق ملت

(سؤال) در مجازات های غیر مقدر شرعی، قانون گذاران تا چه میزان موظفند حق حکومت را رعایت کنند؟ آیا رعایت چنین حقی به آن ها اجازه می‎دهد که به قوه قضاییه مجوز زیر پاگذاشتن حقوق مردم را بدهند؟ در تعارض بین حق حکومت و حق مردم ضابطه چیست ؟ حفظ حرمت مؤمن و انسان مقدم است یا حکومت ؟ این که قضاوت همیشه باید به نفع متهم بشود به چه معناست ؟

جواب: حق واقعی حکومت همان حق عموم مردم و شرع می‎باشد و حکومت به خودی خود هیچ موضوعیت و حقی ندارد؛ و مجازات هم در برابر گناه شرعی است. پس اگر کسی حق واقعی حکومت را که حق شرع و عموم مردم است پایمال کند و در برابر آن مرتکب گناهی شده باشد مجازات او متناسب با جرم جایز است، البته با مراعات و حفظ حقوق او، وگرنه حکومت حق دیگری ندارد.

و در تزاحم بین حق حکومت و حق عموم و ملت پیداست که حق ملت مقدم است؛ زیرا همان گونه که اشاره شد حکومت خود موضوعیت ندارد، بلکه هدف از آن نیز حفظ حقوق ملت است. و از نظر دیگر باید گفت: حکومت شرعی حکومتی است

ناوبری کتاب