آیت‌الله منتظری

آن حضرت فدک را پس از نزول آیه شریفه: (و آت ذا القربی حقه ) سوره اسراء (17)، آیه 26. به حضرت زهرا(س) بخشیدند تردیدی نیست؛ و روایات شیعه و سنی بر این امر دلالت دارد.

پس از رحلت پیامبراکرم (ص) کسی حق نداشت برخلاف عملی که آن حضرت انجام داده اقدام نماید. منتها کسانی اشکال می‎کردند که چرا پیامبر(ص) فدک را که در آن زمان منطقه وسیع و منبع درآمد خوبی بود تنها به حضرت زهرا(س) دادند، در صورتی که اسلام دین مساوات است و اوضاع مسلمانان در آن زمان خوب نبود و مهاجرین عموما و اصحاب صفه خصوصا در مضیقه و فشار بودند و خود پیامبر اکرم (ص) و زنان آن حضرت و همچنین حضرت علی (ع) و حضرت زهرا(س) زندگی فقیرانه و زاهدانه ای داشتند.

این جانب برای دفع شبهه فوق برحسب استنباط از روایات و منابع تاریخی اسلام می‎گفتم: پیامبراکرم (ص) فدک را که به حضرت زهرا(س) دادند نه فقط به جهت این که دخترشان بود دادند، بلکه به جهت این که در خانه حضرت علی (ع) و ام الائمه بودند و فاطمه و علی (ع) از یکدیگر جدا نبودند و بیت آنان بیت امامت آینده مسلمین بود، با اعطای فدک به حضرت زهرا(س) می‎خواستند بیت امامت آینده را از نظر مالی تحکیم کنند تا پس از وفات آن حضرت دستشان خالی نباشد. پس در حقیقت پیامبر(ص) می‎خواستند فدک را به بیت امامت و رهبری آینده بدهند، ولی به حضرت زهرا(س) دادند تا به احترام این که دختر پیامبر است در آن طمع نکنند و نگیرند، و به فرض که بگیرند - چنان که گرفتند - وقاحت عمل آنان بارز و ظاهر باشد و دلیل محکمی بر مظلومیت این عزیزان باشد. و لذا وقتی هارون الرشید به حضرت موسی بن جعفر(ع) گفت: حدود فدک را مشخص کنید تا به شما برگردانم، حضرت حدود فدک را حدود کشور اسلام معرفی کردند. هارون گفت: "فلم یبق لنا شئ" یعنی پس برای ما چیزی باقی نمی ماند.