علاوه بر این که ایمان موقوف بر رشد و بلوغ عقلی است نه رشد شرعی که علائم خاصی دارد. و مشی و منش آن حضرت در زمان بعثت نمودار قوت عقلانیت آن حضرت است. خطبه ها، نامه ها و کلمات آن حضرت که "نهج البلاغه" بخشی از آن است خود بهترین گواه بر ویژگی سرشت ذاتی وی در فهم معارف بلند توحیدی و ابعاد وجودی انسانی اوست. و بعد از قرآن کریم و پیامبراکرم (ص) احدی سخنی هم وزن سخنان آن حضرت نگفته و نتوانسته است بگوید. همان طور که شیخ الرئیس ابوعلی سینا حکیم توانمند در "معراج نامه" گفته است: "علی (ع) اندر میان خلق همچنان بود که معقول اندر میان محسوس".معراج نامه، ص 94.
جنگ قادسیه
(سؤال) چرا امام حسن و امام حسین (ع) شورشیان ناراضی طبرستان را سرکوب و بسیاری از آنان را کشتند؟ چرا امام علی (ع) در تاراج اموال ایرانیان ساسانی و کشتار بی رحمانه آنان سکوت کرد و بعضا با عمر همراهی نمود؟ (سوء تفاهم نشود. شاید این سخنان مصداق کفر باشد؛ ولی چه کنم که ذهنم بسیار مشغول این سؤالات است) و از این مهمتر علت اصلی قشون کشی عمر به ایران چه بود؟ مگرنه این است که در اسلام و قرآن آمده است که نباید آغاز کننده جنگ باشیم ؟
جواب: چند نکته یادآوری میشود:
.jpg)
