صفحه ۲۴۱

3 - این که همین امشب که شب شنبه است بر محمد یورش برید؛ زیرا او می‎داند که ما در شب و روز شنبه جنگ نمی کنیم و غافل است، و تا صبح می‎شود بر او غالب می‎شویم. آنان هرسه پیشنهاد را به دلایلی رد کردند، و سرانجام اسیر مسلمانان شدند.مجمع البیان، ج 8، ص 148 و 149.

اما علت عدم موافقت پیامبر(ص) با کوچ آنان از مدینه که از سوی شاس بن قیس مطرح شد، این بود که بنی النضیر و بنی قینقاع که از مدینه بیرون رانده شدند، همچنان با دشمنان اسلام همراهی می‎کردند و همواره با مسلمانان در جنگ بودند. از طرفی، اصحاب از پیامبر(ص) خواستند تا کسی را به عنوان حکم تعیین کند تا درباره آنان قضاوت نماید. آن حضرت تعیین حکم را به عهده خود بنی قریظه گذاشتند و آنان سعد بن معاذ را که مانند آنان از قبیله اوس بود به حکمیت قبول کردند و پیامبر نیز نظر آنان را قبول کردند.السیرة النبویة، ابن هشام، ج 3، ص 720 و 721؛ الکامل فی التاریخ، ج 2، ص 185 و 186. سعد بن معاذ با همه وساطتی که اوسیان کردند با شناختی که از سوابق این قبیله داشت و خطراتی که آنان در آینده می‎توانستند برای مسلمانان داشته باشند خواستار کشتن مردان جنگجوی بنی قریظه و اسیر کردن زنان و فرزندان آنان شد. پیامبر(ص) این نظر سعد بن معاذ را پذیرفتند و تنها راه حل فتنه آنان را همین دانستند.

درباره تعداد کشته شدگان یهود در این قضیه اختلاف وجود دارد. بعضی تواریخ آنان را چهار صد و پنجاه مرد مقاتل و جنگجو ذکر کرده اند، و بعضی دیگر بیشتر از این تعداد گفته اند. بعضی از مورخین معاصر با استناد به شواهد و قرائنی، زیاد دانستن تعداد مقتولین بنی قریظه و بزرگ جلوه دادن آن را مورد تشکیک قرار داده و آن را مبالغه آمیز دانسته است.تاریخ تحلیلی اسلام، سید جعفر شهیدی، ص 93 - 96. و در هرحال هرگز در تاریخ ثبت نشده است که پیامبر اسلام با یهود یا سایرین به خاطر عقیده و مذهب و فکرشان مبارزه و جنگ کرده و یا

ناوبری کتاب