اسیرا"؛ "او به اسارت گرفته شد".همان، ص 279 و ر.ک : جامع البیان، ج 26، ص 56. برفرض که چنین باشد روشن است که فرق است بین گرفتن اسیر در پایان جنگ و در وسط جنگ، آن هم جنگ های تن به تن که معمولا چنین فرصت هایی در هنگام جنگ پدید میآید و با کشتن فرماندهان هجمه جنگ شکسته میشود. به ویژه آن که میدانیم در جنگ بدر بیش از 70 نفر به اسارت درآمدند و حضرت هیچ کدام را نکشتند.تاریخ پیامبر اسلام 6، ص 291. و به عناوین مختلف آن ها را آزاد کردند، و این دو نفر در میان اسرا نامشان نیامده است.
نسبت دستور قتل ابن ابی سرح به پیامبر6
(سؤال) آیا این درست است که حضرت محمد(ص) پس از فتح مکه دستور قتل "ابن ابی سرح" که در مدینه از کاتبان وحی بوده را میدهد، چون نامبرده گاهی آخر آیات را با اجازه حضرت محمد(ص) تغییر میداد و حضرت موافقت میکرد، و او گفت: چگونه آیات خدا را میتوان تغییر داد و مشرک شد؟ گویا به وساطت عثمان، حضرت محمد(ص) از خون او گذشت.
جواب: عبدالله بن ابی سرح از کاتبان وحی بود، وی نه آن که با اجازه پیامبر(ص)، بلکه از روی عمد و خیانت، آیات قرآن را تغییر میداد و به تذکرات پیامبر(ص) نیز گوش نمی داد، و در نهایت، وقتی به طور جدی مورد اعتراض قرار گرفت به دشمن، یعنی مشرکین مکه پناهنده شد. و چون میان مسلمانان و مشرکین مکه جنگ شدید جریان داشت، معمولا کسی که به دشمن پناهنده میشد، همراه با اطلاعات بسیار بود، به ویژه در مورد شخصی مثل ابن ابی سرح که از کاتبان وحی و نزدیک به پیامبر(ص) بود. بنابراین، طبیعی بود که پیامبر(ص) به خاطر خیانت های فرهنگی و سیاسی چنین شخصی، حکم غیابی به اعدام وی بدهد. البته این حکم هم اجرا نشد. دو نکته نباید فراموش شود: