در کلام خود: "لولا حضور الحاضر و قیام الحجة بوجود الناصر و ما أخذ الله علی العلماء أن لایقاروا علی کظة ظالم و لاسغب مظلوم لالقیت حبلها علی غاربها"؛نهج البلاغه، خطبه 3. "و اگر نه این بود که جمعیت بسیاری گرداگردم را گرفته، و به یاریم قیام کرده اند، و از این جهت قیام تمام شده است، و اگر نبود عهد و مسئولیتی که خداوند از علما و دانشمندان (بر جامعه) گرفته که در برابر شکم خواری ستمگران و گرسنگی ستم دیدگان سکوت نکنند، من مهار شتر خلافت را رها میساختم و از آن صرف نظر میکردم و آخر آن را با جام آغازش سیراب مینمودم..."، به آن اشاره نموده اند.
پیداست برای تشکیل حکومت عدلی همانند حاکمیت حضرت علی (ع) - که زبانزد خاص و عام و دوست و دشمن و ضرب المثل آفاق و انفس گشته است - راهی جز آنچه آن حضرت به آن اشاره کرده اند وجود ندارد، و باید کلام حضرت به صورت یک فرهنگ پایدار و روح پاک بر جامعه سایه افکند.
دین فروشی
(سؤال) حقیر را نصایحی بفرمایید تا بتوانم هرچه بیشتر در راه اسلام ثابت قدم باشم و از ساحت مقدس مراجع، علی الخصوص حضرت عالی دفاع و پشتیبانی نمایم. در حدیث وارد شده: هرکس فقیهی را اهانت کند مثل این است که به خدا اهانت کرده باشد. در مقابل اهانت ها که بعضا به من میشود، وظیفه ام چیست ؟
جواب: به خاطر بهره مندی از زخارف دنیوی، دین خود را به دنیای خود یا دیگران نفروشید، و سخنی را که به آن اعتقاد و باور ندارید برای خوشایند قدرت مندان بر زبان نرانید، به گونه ای زندگی نمایید که مردم با دیدن زندگی شما به اهل علم خوشبین گردند، و در ناملایمات و شداید، و نیز در مقابل اهانت ها صبور باشید و این آیه شریفه را پیوسته در نظر داشته باشید: (انما یوفی الصابرون اجرهم
.jpg)
