گردد، نه این که رابطه خود را از جامعه و زن و فرزند خود قطع نماید.
و لذا در روایات ما (تبتل) به "رفع الید الی الله و التضرع الیه"المیزان فی تفسیر القرآن، ج 20، ص 65. معنا شده است و در "مجمع البیان" در ذیل آیه مذکور آمده است که امام باقر و امام صادق (ع) (تبتل) را بالا بردن دست در نماز معنا کرده اند که ظاهرا با قنوت تطبیق میکند. و در هرحال (تبتل) به معنای عزلت و گوشه نشینی و ترک اجتماع نمی باشد.
و آنچه در مدح گرسنگی و خالی بودن شکم و مانند آن در بعضی روایات و خطبه ها دیده میشود، همان است که مورد عمل پیامبراکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) بوده است.
و ما به یقین میدانیم که آن حضرات ضمن توجه مؤکد به روزه داری و شب زنده نگاه داشتن و انجام نوافل و مستحبات، هرگز از توجه به اجتماع و زن و فرزند و سایر مردم غفلت نمی کردند. و عبادت که در قرآن، هدف نهایی خلقت انس و جن دانسته شده، بخش زیادی از آن در امور مربوط به معاشرت با خلق خدا میباشد. بنابراین (تبتل) انقطاع روحانی و دل مشغول نبودن به هرچیزی است که غیرخداست، و این امر با ارتباط ظاهری به آنچه مشروع است منافات ندارد؛ بلکه بزرگ ترین و دشوارترین ریاضت جمع بین ظاهر و باطن به همین سبک است که انسان در عین این که ظاهرش با خلق است باطنش با خالق و مبدأ کل باشد.
وظیفه مبلغ دین
(سؤال) این جانب یک روحانی هستم خواهشمندم بفرمایید، اولا: وظیفه یک روحانی چیست ؟
ثانیا: حقیر به دلیل مطالعات سیاسی اجتماعی که دارم بعضا خط فکری من با خط فکری غالب حوزویان تمایز دارد، از این رو در بعضی اوقات در مباحثات و جدال ها که پیش میآید مورد تحقیر و
.jpg)
