1 - منع از تکاثر و انباشت ثروت و به تعبیر قرآن: "کنز"
2 - انفاق مال در راه خدا.
3 - میانه روی در معیشت.
4 - منع از انواع ربا و بهره کشی از پول.
5 - منع از بی کاری و کل بر مردم بودن و تأکید بر کار کردن.
6 - منع از کم فروشی، غش و تدلیس در معاملات.
7 - منع از حرص در جمع مال و بخل ورزی نسبت به انفاق آن.
8 - تأکید بر قوام بودن مال در جامعه.
9 - تأکید بر عدالت در توزیع ثروت.
10 - تأکید بر حقوق کارگر و سایر اقشار و طبقات ضعیف جامعه.
11 - منع از اسراف، تبذیر، تقتیر و تجملات زاید.
12 - تأکید بر احسان، علاوه بر عدالت.
13 - مبارزه شدید با فقر و فقرگرایی.
14 - منع شدید از استضعاف مادی و غیر مادی انسان ها.
15 - تأکید بر امانت در حفظ اموال و حقوق دیگران.
16 - منع از دادن سرنوشت اقتصاد جامعه به سفیهان.
17 - تأکید شدید بر سنت قرض دادن به افراد محتاج و توصیه نسبت به برگرداندن آن در موقع مقرر و اضافه نمودن چیزی بر آن، بدون این که این اضافه از قبل شرط شده باشد.
18 - منع شدید از احتکار کالاهایی که در هر زمان و مکانی مورد نیاز مردم است.
19 - نهی از گران فروشی و بی انصافی.
20 - توجه خاص به منابع مالی حاکمیت اسلامی از قبیل انفال، یعنی اموال عمومی؛ و نیز مالیات های مقرره دینی همچون زکات و خمس.
21 - تأکید بر سنت وقف در راستای رفع نیازهای مادی مردم یا طبقات خاص آنان.