آیت‌الله منتظری

ارعاب از نظر شرع و قانون بی اعتبار است و قاضی حق ندارد براساس آن حکم نماید.

2 - اگر حد از راه اقرار ثابت شود امام مسلمین در صورت مصلحت می‎تواند آن را ببخشد.

3 - با این که معمولا انکار بعد از اقرار مسموع نیست، ولی در خصوص عمل جنسی حرام اگر حد آن رجم باشد و متهم پس از اقرار انکار نماید برحسب اخبار وارده و فتوای فقها حکم رجم اجرا نمی شود؛ و همچنین است (بنابر احتیاط واجب) اگر حد آن کشته شدن باشد مانند زنای با محارم. در این رابطه می‎توانید به باب 12 مقدمات حدود از کتاب "وسائل" مراجعه فرمایید.

4 - در خصوص اعمال جنسی اخباری وارد شده که فرد گناهکار بین خود و خدا توبه کند و اقرار نکند. از باب نمونه در خبر ابی العباس از امام صادق (ع) نقل شده است که مردی به رسول خدا(ص) عرض کرد: من زنا کردم، پیامبر(ص) فرمودند: "لو استتر ثم تاب کان خیرا له"؛وسائل الشیعة، ج 28، ص 37، باب 16، ح 5. "اگر مخفی می‎داشت و توبه می‎نمود برای او بهتر بود". و شخصی نزد حضرت امیرالمؤمنین (ع) چهار مرتبه به زنا اقرار کرد، حضرت غضبناک شد و فرمود: "ما أقبح بالرجل منکم أن یأتی بعض هذه الفواحش فیفضح نفسه علی رؤوس الملا، أفلا تاب فی بیته، فوالله لتوبته فیما بینه و بین الله أفضل من اقامتی علیه الحد"؛همان، ص 36، ح 2. "چقدر زشت است برای یک مرد از شما که برخی از این پلیدی ها را انجام دهد و سپس خود را نزد عموم مفتضح نماید، چرا در بیت خود توبه نکرد، به خدا قسم توبه او بین خود و خدا افضل است از اقامه حد توسط من بر او".

ولی متأسفانه شنیده شده در منزل برخی افراد شنودگذاری شده و به دنبال آن بازداشت گردیدند و به زور و شکنجه آنان را وادار نمودند که به عمل جنسی حرام اقرار نمایند. و بالاخره جنایات و گناه ها از راه شایعه سازی ها به خصوص در جوی که