و حکومت دینی موجب چنین برداشت های ناروا نسبت به پیکره دین گردیده است. و وظیفه همه مسلمانان به خصوص عالمان متعهد و زمان شناس، کشف و علاج علل این گونه لغزش های فکری و عملی و راهنمایی صحیح و منطقی و عطوفانه بندگان خدا به راه مستقیم اوست.
و کسی که بر اثر شبهات از مسیر حق منحرف میگردد، بدون این که حقیقت برای او آشکار باشد و بخواهد لجاج و عناد با حق و حقیقت نماید، نه تنها تعرض به او جایز نیست بلکه باید با آغوش باز از چنین شخصی استقبال کرده و برای رفع شبهات او اقدام، و به درمان عقیدتی و روحی او پرداخته و رشته ارتباط و گفتگو با وی را قطع نکنیم.
در این زمینه میتوانید به کتاب این جانب "از آغار تا انجام در گفتگوی دو دانشجو" صفحه 127 به بعد مراجعه نمایید.
خودسازی از مسیر غیر اسلام
(سؤال) آزادگانی چون گاندی و امثال او بوده اند که بدون اجرای احکام عبادی اسلام توانسته اند انسان های صادقی باشند و کسانی چون خوارج و طالبان را داشته ایم که از فرط عبادت مهر بر پیشانی دارند، ولی قلبشان بیمار است. بنابراین اگر میتوان بدون اجرای احکام عبادی اسلام نیز خودسازی کرد، پس چرا این احکام را از ضروریات دین میدانید؟
جواب: اولا: از نظر اسلام عبادات امثال خوارج که از مسیر صحیح اسلام منحرف شده اند هیچ گاه مورد قبول نخواهد بود، زیرا بنابر مفاد آیه شریفه: (انما یتقبل الله من المتقین ) ؛سوره مائده (5)، آیه 27. "همانا خداوند از پرهیزکاران میپذیرد"، شرط قبولی عبادات، تقوا است و تقوا با انحراف از مسیر حق سازگاری ندارد.
ثانیا: از آیه شریفه: (ان الذین آمنوا و الذین هادوا و النصاری و الصابئین من