ظاهرا مسلمان است مانعی ندارد بلکه اگر انکار او از روی جهل به احکام بوده و محتاج به ارشاد باشد لازم است راهنمایی شود.
و اعتقاد خدایی برای بعضی از معصومین (ع) اگر مستلزم انکار توحید یا نبوت و خاتمیت پیامبر اسلام (ص) از روی عناد و جحد نباشد موجب کفر نیست، شاید مراد آن ها از این تعبیر، فنای فی الله باشد. همچنین است انکار ضروری دین مانند نماز اگر از روی آگاهی و علم به ضروری بودن آن نباشد.
و تشخیص موضوع کفر و نیز حکم آن شأن محکمه صالح قضایی و حاکم جامع الشرایط است و راه مواجهه علمی با باطل برای همگان همان طرقی است که خداوند متعال پیامبر خود را به آن مأمور ساخت که: (ادع الی سبیل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة و جادلهم بالتی هی احسن) ؛سوره نحل (16)، آیه 125. "[ای پیامبر!] مردم را با حکمت و موعظه ای نیکو به سرای پروردگارت دعوت کن و با آنان به بهترین شیوه مناظره کن". و آن همان طرق منطقی یعنی برهان، خطابه نیکو و جدل نیکوتر و بی مخاصمه با رعایت مراتب است.
فرقه شیخیه
(سؤال) 1 - یکی از دوستان بنده اخیرا شیخی شده و از افرادی چون: شیخ احمد احسایی و پیروانش نام میبرد. شخص مذکور این فرد را حق صرف دانسته و تقلید از ایشان میکند و کتب ایشان را مطالعه میکند و طبق سؤالاتی که از وی کردم شیخ احمد بیشتر از صد سال است که مرده اند و او ما را تشویق به مطالعه کتب ایشان میکند. تکلیف ما با این شخص چیست ؟ آیا او که شیخی شده گمراه شده است ؟
2 - آیا شرکت در مجالسی که کتب شیخ احمد احسایی و پیروانش خوانده میشود و مطالعه کتب و معاشرت با آن ها جایز است ؟
.jpg)
