جواب: نسبت به زن دیگر یا همسر او پس از ازدواج با مرد دیگر قطعا جایز نیست، و قبل از ازدواج نیز محل اشکال است؛ ولی در هر صورت فرزند متولد شده متعلق به زن و صاحب نطفه است و حکم اولاد زنا بر او جاری نیست.
(192) سؤال: اگر فرض شود که علم در آینده آنقدر پیشرفت کند که اسپرم مرد را بگیرند و در رحم مصنوعی پرورش دهند، در این صورت حکم آن چه خواهد بود؟
جواب: ظاهرا برای مرد حکم فرزند را خواهد داشت.
به دست آوردن نطفه و تخمک
(193) گرفتن تخمک همسر و یا اسپرم شوهر و تزریق آن به داخل رحم همسر، در صورتی که مستلزم عمل حرامی نباشد، اشکال ندارد؛ ولی چنانچه این عمل همراه با عمل خلاف شرعی باشد دو حالت دارد:
الف: انجام عمل ضرورت نداشته باشد، که در این صورت باید از آن خودداری شود.
ب: عمل ضروری باشد، به عنوان مثال نداشتن بچه برای زوج نازا موجب جدایی آنان شود، یا مشکلات غیر قابل تحملی برای آنان فراهم آورد و راه حلال دیگری وجود نداشته باشد یا موجب عسر و حرج باشد، که در تمام این موارد عمل تلقیح بدون اشکال خواهد بود؛ ولی در هر صورت باید به مقدار ضرورت اکتفا شود.
(194) ضرورت و ناچاری باید نسبت به اصل بارداری و عمل تلقیح باشد؛ بنابراین اگر اصل بارداری به روش مصنوعی ضرورت ندارد ولی برای تزریق اسپرم شوهر به رحم زن چاره ای جز نگاه کردن به عورت او یا لمس آن نباشد، چنین ضرورتی مجوز نیست.
(195) اگر نطفه مرد یا تخمک زن از راه حرام به دست آید و در تلقیح استفاده شود و ضرورتی برای اصل عمل تلقیح نباشد، هر دو گناه کرده اند؛ ولی بچه بدون اشکال به آن زن و شوهر متعلق است و همه احکام فرزندی - مانند: محرمیت و ارث - بر آن مترتب است.
.jpg)
