آیت‌الله منتظری

ضمانت در فروش دارو

(114) اگر مسلمانی که در معرض خطر است به داروخانه مراجعه کند و متصدی داروخانه از روی تسامح داروی مورد نیاز را به او ندهد و منجر به فوت یا عوارض دیگری برای بیمار شود، ضامن آسیبهای واردشده به بیمار خواهد بود؛ ولی اگر از روی تسامح نباشد ضامن نیست.

(115) هرچند وظیفه داروساز یا متصدی داروخانه تحویل داروی تجویزشده از سوی پزشک است، ولی اگر بیماری از روی اضطرار و ناچاری به او مراجعه کند، بر او یا هرکسی که از مسائل پزشکی آگاه است و نوع بیماری و داروی مؤثر را تشخیص می‎دهد واجب کفایی است که داروی او را تهیه نماید.

(116) تحویل داروی مشابه توسط متصدی داروخانه بدون تجویز پزشک یا رضایت بیمار اشکال دارد؛ و اگر آسیبی به بیمار وارد شود ضامن است.

(117) اگر در اثر مصرف دارویی که پزشک تجویز کرده عوارضی متوجه بیمار شود، داروخانه ای که آن دارو را به بیمار فروخته، ضامن نمی باشد.

اخذ برائت از بیمار

(118) برای گرفتن برائت از بیمار می‎توان متنی را تهیه کرد که در آن شرط شده باشد اگر پزشک با دقت و احتیاط کافی اقدام به معالجه کرد و با این حال حادثه ای برای بیمار پیش آمد، پزشک مسئول نباشد؛ و بیمار یا ولی او با امضای آن متن شرط عدم ضمان را بپذیرند؛ و نیز می‎توان این مطالب را به صورت شفاهی به بیمار یا ولی او ارائه داد تا در صورت تمایل قبول کنند؛ ولی اگر کار به نزاع و مخاصمه بکشد برائت کتبی یا حضور دو شاهد عادل برای اثبات آن لازم است.

(119) برای عدم ضمانت پزشک، نصب اطلاعیه در مراکز درمانی یا تذکرات شفاهی از طریق رسانه های گروهی کافی نیست؛ بلکه بیمار یا ولی او باید پس از آگاهی کامل از عوارض و خطرات احتمالی، شرط عدم ضمان را به صورت کتبی یا شفاهی قبول کند.