صفحه ۵۶

(94) سؤال: اگر به خاطر عدم وجود امکانات کافی اطلاع رسانی، اطلاعات جدید به پزشک نرسد و وی هیچ گاه مطلع نگردد، یا این کشفیات خیلی دیرتر از زمان کشف به اطلاع پزشک برسد و قبل از اطلاع طبیعتا به همان روشهای قبلی عمل شود، آیا پزشک در برابر بی فایده بودن روشهای قبلی یا عوارض آنها مسئول است ؟

جواب: با اطمینان پزشک به مؤثر بودن معالجه و شرط عدم ضمان ضامن نیست.

(95) سؤال: با توجه به اینکه گروههای بسیار زیادی در جهان مشغول تحقیق هستند و از طرفی افراد این گروهها ممکن است برخی از لحاظ علمی، برخی از لحاظ اخلاقی و صداقت و برخی از هر دو نظر کاملا قابل تأیید نباشند و از طرف دیگر هیچ مرجع واحدی در مورد تأیید یا رد تحقیقات وجود ندارد و یا اگر موجود هم باشد مدت زیادی طول می‎کشد تا نتیجه صحیح کار ارائه شود، در چنین شرایطی اگر نتیجه تحقیقاتی که در رسانه ها و مجلات اعلام می‎شود با روشهای قبلی ما مغایر و یا مکمل آنها باشد، در این صورت وظیفه ما چیست ؟ عمل به روشهای قبلی یا جدید؟

جواب: پزشک باید طبق اطمینان خود اقدام به معالجه نماید؛ و در صورت عدم حصول اطمینان، بیمار را به پزشک دیگر ارجاع دهد. بلی در صورت ضرورت معالجه اگر ارجاع به پزشک دیگر میسر نباشد معالجه با هر دارویی که احتمال مفیدبودن آن بیشتر است - اعم از داروهای سابق یا جدید - مانعی ندارد، و با شرط عدم ضمان ضامن نمی باشد.

(96) سؤال: نسبت به کسی که اعتصاب غذا نموده و جان خود را به خطر انداخته یا حداقل سلامتی خود را دچار مخاطره کرده و تنها با تغذیه اجباری توسط پزشک می‎توان او را از خطر جانی حفظ نمود، بفرمایید:

الف: آیا این کار برای پزشک واجب است یا می‎تواند اقدامی نکند؟

ب: اگر تغذیه واجب باشد و راه آن منحصر به ضرب و جرح او باشد چه ؟

ج: اگر ضرب و جرح چنین کسی موجب تغییر رنگ پوست وی گردد و مستلزم دیه باشد دیه آن به عهده کیست ؟

د: آیا حکم فوق نسبت به اعتصاب کننده ای که می‎داند با اعتصاب غذا، خود را به پای مرگ می‎کشاند با دیگری که از عواقب کارش بی خبر است فرق می‎کند؟ اگر فرق

ناوبری کتاب