صفحه ۵۵

موجود نبوده و بدین ترتیب خود را در معرض خطر مؤاخذه مادی و معنوی حاصل از عوارض احتمالی و هزینه های نابجای آن قرار ندهد و کار را به قضا و قدر خداوند واگذار نماید؟ اصولا در چنین مواردی که پزشک واقعا نمی داند که برای نجات جان یا رفع و تسکین آلام یک بیمار چه کاری انجام دهد وظیفه او چیست ؟ درمانهای بدون اطمینان و غیرقابل اعتماد و یا عدم هرگونه اقدام درمانی ؟ آیا اگر پزشک با اقدام به درمان نامطمئن، موجب خسارت و مرگ مریض گردد مسئول است ؟ آیا اگر اقدام به هیچ درمانی نکند مسئولیتی دارد؟ متذکر می‎شویم که گاهی فرصت هیچ مشورت و ارجاع بیمار به پزشک متخصص دیگر وجود ندارد.

جواب: واضح است که طبابت از حیث تشخیص امراض گوناگون و شناخت داروهای بی حد و حصر و انواع معالجات، بسیار وسیع است و احاطه بر جمیع آنها برای هیچ پزشکی امکان پذیر نیست؛ بلکه هر پزشکی اطلاعات محدودی دارد که در محدوده اطلاعات خود می‎تواند طبابت کند و با شرط عدم ضمان و در صورتی که تقصیر و کوتاهی نکند ضامن نمی باشد؛ و اگر اطمینان نداشته باشد ولی گمان به مفیدبودن دارویی با ملاحظه جمیع عوارض آن داشته باشد، در این فرض می‎تواند بیمار یا ولی او را در جریان قرار دهد که اگر برای آنها هرچند با راهنمایی همین پزشک مراجعه به پزشک دیگر میسور باشد به او مراجعه نمایند، و اگر میسور نباشد و راضی شوند که او طبق گمان خود معالجه نماید اشکال ندارد، و با شرط عدم ضمان در صورتی که تقصیر و کوتاهی نکند ضامن نمی باشد.

(93) سؤال: اگر فرصت و امکان آزمایش وجود داشته باشد اما به دلایل دیگری همانند هزینه ای که به بیمار تحمیل می‎شود و احیانا وی حاضر به پرداخت آن نیست، احتیاج به امکاناتی که برای ما وجود ندارد و یا وقتی که از بیمار می‎گیرد، آزمایشهای لازم صورت نگیرد و شخص دچار عارضه نیز بگردد؛ در این صورت آیا پزشک مسئول است ؟

جواب: اگر پزشک صلاح مریض را در معالجه بدون آزمایش تشخیص دهد و شرط عدم ضمان کند مسئول نیست.

ناوبری کتاب