آیت‌الله منتظری

- هرچند به مدت کوتاه - روشهای درمانی خطرناک و پرعارضه را (مثل شیمی درمانی که گاهی عوارض آن شدیدتر از بیماری اولیه است) برای وی تجویز کنیم ؟

جواب: اگر پزشک صلاح بیمار را در اقدام به معالجه او نداند نباید دخالت کند؛ و اگر صلاح او را در اقدام به معالجه او بداند و شرط عدم ضمان کند ضامن نیست.

(91) سؤال: نظر به اینکه به خاطر سپردن کامل همان روشهای قبلی نیز در دوران دانشجویی امکان پذیر نیست چه رسد به روشهای جدید، آیا پزشک می‎تواند به همان روشهای قبلی اکتفا نماید و یا فقط در حدی که وقت محدودش اجازه می‎دهد به فراگیری آنها بپردازد؟ در این صورت اگر متوجه مسایل مهم جدید نشود، آیا مسئولیتی بر عهده اوست ؟

جواب: اگر هنگام معالجه اطمینان به مفیدبودن معالجه خود داشته باشد می‎تواند اقدام به معالجه نماید و با شرط عدم ضمان مدیون نمی باشد؛ و اگر اطمینان نداشته باشد نمی تواند اقدام کند مگر در مواردی خاص که حکم آنها در جواب استفتائات بعدی آمده است.

(92) سؤال: با توجه به اینکه اگر بخواهیم طبابت پزشک را با توجه به مشکلات فوق تنها در صورتی مجاز بدانیم که وی در این زمینه ها دارای تخصص و تجربه کافی باشد، در عمل درمان با اختلال کامل روبرو خواهیم شد، زیرا اولا: هر پزشکی تا رسیدن به این تخصص و تجربه کافی باید همان مراحل اولیه را طی کند؛ و ثانیا: به علت جمعیت زیاد، امکانات کم، فرصتهای ناکافی و دهها علل دیگر نمی توان انتظار داشت فقط پزشکانی که از ابتدا کاملا مسلط باشند به طبابت بپردازند. با توجه به مقدمه فوق و نیز موضوعات مطرح شده در سؤالات فوق در مواردی که پزشک داروی مؤثر بر بیماری یا عوارض خطرناک آن را فراموش نموده و فرصت و امکانات کافی جهت دسترسی به اطلاعات کافی یا پزشک متخصص دیگری نیز ندارد، و یا مطمئن است که داروی خاصی برای بیماری مفید است اما همچنین مطمئن است و یا احتمال می‎دهد که در صورت تجویز آن دارو بیمار به عوارض خفیف یا شدیدتر از خود بیماری در اثر این دارو دچار خواهد شد، در این موارد آیا پزشک می‎تواند مریض را به حال خود بگذارد و چنین فرض کند که گویا پزشکی