فصل سوم: دندانپزشکی
طهارت و نجاست دندان
(29) دندان جدا شده از انسان زنده، اگر خون و گوشت همراه آن نباشد پاک است و مس آن موجب غسل نیست.
(30) اگر هنگام پرکردن دندان و یا جرم گیری و جراحی های لثه و فک و امثال آنها، دهان انسان خونی شود، بنابر احتیاط دهان را آب بکشد.
(31) استفاده مسلمان از دندان ساخته شده توسط غیرمسلمان جایز است، ولی بنابر احتیاط ظاهر آن را آب بکشد.
(32) سؤال: هنگام معاینه و درمان دهان و دندان بیماران از وسایلی از قبیل آینه، سوند و... به دفعات متوالی استفاده میگردد؛ از سویی در هنگام درمان معمولا وسیله ای به نام ساکشن (مکنده) بزاق و ترشحات آلوده به خون احتمالی موجود در دهان را خارج میکند. با توجه به توضیح فوق الذکر:
الف: ورود مجدد و مکرر وسیله ای که در اثر ترشحات آلوده به خون دهان خود بیمار نجس گردیده، به داخل دهان او چه حکمی دارد؟ با توجه به اینکه ممکن است در طی معالجه به دفعات مکرر این وسیله به دهان بیمار وارد و خارج گردد و تطهیر مجدد وسیله کاری صعب و دشوار است.
ب: وارد کردن وسیله ای که از لحاظ ظاهری در مواد ضد عفونی تمیزکننده و دستگاههای استریل کننده قرار گرفته ولی قبلا آلوده به خون گردیده و با آب تطهیر نشده است به دهان بیمار چه حکمی دارد؟
جواب: پس از اتمام کار لبها را بشوید و بنابر احتیاط دهان را نیز با داخل کردن آب در آن آب بکشد.
.jpg)
